48 ώρες χωρίς τσιγάρο

Πάμε για την τρίτη προσπάθεια. Αυτή τη φορά έχω δυο καλούς λόγους για να το κόψω. Για την ακρίβεια συμπλήρωσα ήδη 48 ώρες χωρίς τσιγάρο.
Όχι δεν ήμουν κλασικός καπνιστής. Χαρακτηρισμοί όπως ντουμάνι, καπνίζω σαν αράπης, καμινάδα, μπουρί θα μου ταίριαζαν.
Η ζωή μου από την παιδική ηλικία περίεργη. Το τσιγάρο λειτουργούσε ως διέξοδος ιδίως μετά τον στρατό. Το ξεκίνησα κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας. Ψευδής διέξοδος. Γνώριζα εξαρχής ότι αποτελούσε καταστροφική διέξοδο. Αλλά δεν με ενδιέφερε.
Παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον (για τον εαυτό μου) οι επιπτώσεις της απότομης διακοπής καπνίσματος στον οργανισμό. Μου αρέσει να μελετώ πράγματα. Το έχω από μικρός αυτό.
Το πρώτο που παρατήρησα ήταν μια απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης και υπνηλία. Ένα ακόμα το οποίο έχω μέχρι τη στιγμή αυτή που γράφω είναι η δυσκολία στη συγκέντρωση. Το χειρότερο είναι ότι όλα τα παραπάνω δεν είναι σταθερά.
Νιώθω διακυμάνσεις της πίεσης, υπνηλία, υπερένταση, τάση για εμετό, ναυτία, ζαλάδα, έντονη διαύγεια, θολούρα, κούραση, υπερένταση και όλα τα προηγούμενα με εναλλαγές. Κάθομαι απλά και παρατηρώ το σώμα μου. Περιμένω να δω αν και πότε θα αποφασίσει να ισορροπήσει κάπως το μπάχαλο.
Η αλήθεια είναι ότι εν μέσω τέτοιας τρικυμίας είναι σχεδόν αδύνατο να δουλέψεις.
Αλήθεια πόση ντόπα ήταν αυτά τα 50-60 τσιγάρα την ημέρα. Πόση πρέζα.
Άλλα περίμενα και άλλα συνέβησαν. Όταν με πιάνει η στέρηση έχω δίπλα μου ένα ηλεκτρονικό τσιγάρο για τη νικοτίνη. Μάλλον η ποσότητα νικοτίνης που έχει είναι πολύ λιγότερη από τα πρώην τσιγάρα μου.
Περίμενα ότι θα είχα χειρότερα στερητικά σύνδρομα και νεύρα. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Δεν μου λείπει ιδιαίτερα (η αλήθεια είναι ότι είχα σιχαθεί όλη τη διαδικασία) και αντί για εκνευρισμό νιώθω υπνηλία. Ό,τι νάναι.
Όχι δεν θα σας αρχίσω τώρα στις παπαριές τι ωραία που είναι η ζωή χωρίς τσιγάρο και πόσο γαμάτος τύπος είμαι. Τουλάχιστον το πρώτο 48ωρο δεν είναι καθόλου ωραίο. Μάλλον προς εφιάλτη θα το χαρακτήριζα λόγω των επιπτώσεων και της αντίδρασης του οργανισμού μου.
Ούτως ή άλλως θα προσπαθήσω να αποφύγω το κλισέ οι πρώην θεριακλήδες να γίνονται οι φανατικότεροι των αντικαπνιστών. Αν έχεις βεβαρυμένο παρελθόν καλύτερα να μην κάνεις ότι σε ενοχλεί κάποιος καπνιστής στα 100 μέτρα. Δεν πείθεις κανέναν.
Διάβασα αρκετά για το τι συμβαίνει στο σώμα ενός καπνιστή αν το κόψει απότομα. Από ό,τι φαίνεται τα περισσότερα δημοσιεύματα συμφωνούν ότι μετά από 72 ώρες τα πράγματα κάπως σταθεροποιούνται. Φυσικά τα περισσότερα από τα σοβαρά δημοσιεύματα τονίζουν ότι τα συμπεράσματα είναι γενικά και μπορούν να ποικίλουν ανάλογα τη διάρκεια που κάπνιζες, την ποσότητα, την ψυχολογική κατάσταση, το βάρος, την ηλικία, το φύλο κτλ.
Ελπίζω μετά τις 72 ώρες να μπει μια τάξη στο μπάχαλο που νιώθω στον οργανισμό μου. Τουλάχιστον να μπορώ να εργαστώ κανονικά.
Με τα χίλια ζόρια έγραψα αυτό το άρθρο. Μπα, ούτε ο καφές δείχνει να βοηθάει ιδιαίτερα.
Ευχηθείτε μου καλή επιτυχία. Τη χρειάζομαι.