Ελευθερία. Πόσο δύσκολο πράγμα στην εποχή μας.
Αφετηρία για τη μάχη της ελευθερίας αποτέλεσε το εχθρικό περιβάλλον που συνάντησα ερχόμενος μετανάστης. Το περιβάλλον δεν ήταν εχθρικό εξαρχής. Στην πορεία έγινε. Ήμουν και άτυχος.
Η περιοχή του Aachen στην οποία έκανα τα πρώτα μου ουσιαστικά βήματα στη χώρα είναι εξόχως εχθρική όχι μόνο για Έλληνες αλλά και για τους Γερμανούς τους ίδιους. Το Άαχεν ήταν μια "ισχυρή" πόλη, μια πανεπιστημιούπολη με νυχτερινή ζωή και χαρούμενους ανθρώπους. Έπαψε να είναι πια για πολλούς λόγους, κυρίως οικονομικούς. Αυτό μετέτρεψε τους πολίτες της σε μια περίεργη πάστα ανθρώπων. Πολύ περίεργη.
Έκανα ότι θα έκανε ο καθένας. Νοίκιασα ένα σπίτι, το επίπλωσα, έκανα αιτήσεις για ρεύμα, σταθερό τηλέφωνο/ADSL και κινητό. Αγόρασα και ασφάλισα αυτοκίνητο, έκανα και μια ασφάλεια η οποία αποδείχθηκε ότι δεν πληρώνει τίποτε και ποτέ. Παρότι προσπάθησα νομικά.
Σκέφτηκα λοιπόν (και ακόμα το σχεδιάζω) πως θα έχω την ελάχιστη τριβή με το γερμανικό σύστημα και τις επιχειρήσεις του. Όπως είχα γράψει και παλαιότερα αυτό το έχουν κάνει επιστήμη εδώ οι Τούρκοι. Ζουν γενιές ολόκληρες με την μικρότερη δυνατή τριβή. Έτσι καταφέρνουν να επιβιώνουν χωρίς να τρελαθούν.
Όταν είσαι οικογενειάρχης, παντρεμένος και με μικρό παιδί τα πράγματα σε ότι αφορά την ελευθερία είναι εξαιρετικά σκούρα. Εξαρτάσαι από ενοίκια, σχολεία, λογαριασμούς ρεύματος, νερού, θέρμανσης, σταθερής και κινητής τηλεφωνίας, ασφάλειες, φόρους αυτοκινήτου, δόσεις δανείων κτλ. Είναι αδύνατον να βγεις από την δαγκάνα ελέγχου του συστήματος. Είσαι τόσο βαθιά συνδεδεμένος και εξαρτημένος από το σύστημα όσο κανείς άλλος. Φαντάζομαι ότι δεν αποτελεί σύμπτωση ότι οι ίδιοι οι Γερμανοί (νέοι) αρνούνται να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά. Οι δείκτες γεννήσεων που διαβάζετε προκύπτουν κυρίως από αλλοδαπούς ασχέτως αν έχουν ή δεν έχουν υπηκοότητα. Αυτή τη στιγμή η 8χρονη κόρη μου δεν έχει ούτε μια συμμαθήτρια στην τάξη της γερμανίδα. Ούτε μια στο κέντρο του Ντίσελντορφ σε καλή περιοχή. Ανγκέλα ακούς;
Όταν είσαι μόνος στη ζωή τα πράγματα είναι απλούστερα. Αν το θέλεις μπορείς να ζήσεις σε ένα καλύβι στο βουνό σε κάποια χώρα του κόσμου. Χωρίς ρεύμα, λογαριασμό νερού, θέρμανση και διαδίκτυο. Δεν λέω ότι θα είναι σύγχρονη η ζωή σου αλλά τουλάχιστον μπορείς θεωρητικά να την επιλέξεις. Φυσικά ακόμα θα υποβάλεις φορολογική δήλωση αλλά θα είναι μηδενική. Σε αρκετές χώρες του κόσμου δεν φορολογείται μηδενικό εισόδημα. Ίσως θα πληρώνεις κάποιον (παντελώς παράνομο) φόρο ακινήτου.
Τεχνολογικά όντως μπορείς πια να ζήσεις εκτός συστήματος (Off Grid) σχετικά ανθρώπινα. Αν δηλαδή έχεις τα χρήματα μπορείς τουλάχιστον να έχεις ένα δικό σου σπίτι (χωρίς νοίκια), με ηλιακά πάνελ και μπαταρίες ικανές να ικανοποιήσουν την ποσότητα του ρεύματος που χρειάζεσαι στο 24ωρο. Υπάρχουν οικογένειες που ζουν ήδη Off Grid και δείχνουν τη ζωή τους στο YouTube. Οικογένειες με παιδιά μάλιστα.
Μπορείς να δημιουργήσεις σύστημα συλλογής νερού ή άντλησης από ποτάμι, ρυάκι ή υδάτινο ορίζοντα. Για θέρμανση μπορείς να χρησιμοποιήσεις καυσόξυλα. Δεν περιορίζω τη σκέψη μου στην Ελλάδα ή Γερμανία.
Ελευθερία
Οι σημερινοί άνθρωποι δουλεύουν ουσιαστικά 8-12 ώρες την ημέρα (ή και περισσότερο) ουσιαστικά για να πληρώνουν νοίκια, λογαριασμούς, φόρους και μια σύνταξη που δεν θα πάρουν ποτέ. Σύγχρονοι σκλάβοι που πιστεύουν ότι είναι ελεύθεροι. Παλαιότερα σε κάποιες χώρες για να έχεις σκλάβο είχες την υποχρέωση να του παρέχεις στέγη και τροφή. Σήμερα το κράτος δεν έχει ούτε αυτή την υποχρέωση.
Υπάρχουν άνθρωποι που ήρθαν στον πλανήτη, πήγαν σχολείο, σπούδασαν, δούλεψαν 30 χρόνια και πέθαναν. Δεν γνώρισαν ποτέ πως είναι να ζεις σαν άνθρωπος. Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολλοί και θα γίνουν ακόμη περισσότεροι.
Δεν γνώρισαν ποτέ τους πως είναι να είσαι ελεύθερος από τις βασικές σου ανάγκες όπως στέγη, τροφή, νερό, ενέργεια και ρουχισμός. Πράγματα τα οποία θα έπρεπε να έχει κάθε πολίτης του κόσμου χωρίς να ξενυχτά και να πεθαίνει από το άγχος. Τεχνολογικά μπορούμε να τα έχουμε αλλά ο παραγόμενος πλούτος της εργασίας δεν επιστρέφει στους πολίτες. Λίγο κομουνιστικό αυτό που έγραψα άλλα έτσι ακριβώς είναι.
Ο πλανήτης παράγει ασύλληπτο πλούτο καθημερινά. Εργάζονται δις στην μικρή μας γαλάζια σφαίρα. Αντί όμως να ζούμε μια ανθρώπινη και πρωτίστως ελεύθερη ζωή ο πλανήτης χρωστά νούμερα τα οποία αδυνατεί πλέον να υπολογίσει. Αλήθεια σε ποιόν; Βρήκαμε εξωγήινη ζωή και δεν μας το είπαν; Προφανώς όχι.
Θα αφιερώσω το υπόλοιπο της ζωής μου στη μάχη για ελευθερία. Όχι αλλάζοντας τον κόσμο (γιατί δεν θέλει να αλλάξει ίσως) αλλά αποφεύγοντας μια-μια τις αλυσίδες που φοράμε συχνά μόνοι μας. Δεν είμαι ο έξυπνος της παρέας. Τις έβαλα και εγώ μόνος μου.
Καιρός να τις βγάλω όσο μεγαλώνει και η κόρη μου.
