Η κακιασμένη γριά. Ένα μοναδικό φαινόμενο στους δρόμους του Ντίσελντορφ
Βρίσκονται παντού. Θαρρείς δεν πάνε σπίτι τους ποτέ. Κυκλοφορούν ασταμάτητα για να σε στραβοκοιτάξουν, να σου την πουν, να βήξουν αν δουν τσιγάρο ή ατμιστήρι, να τσεκάρουν το ντύσιμό σου αν είναι το προβλεπόμενο. Γενικώς έχουν το ύφος λες και κατάπιαν δεκαπέντε κιλά λεμόνια και κάποιος τις έχρισε σεκιούριτι της πόλεως.
Κυρίες (ο Θεός να τις κάνει) κάποιας ηλικίας (όχι απαραίτητα γριές) που μισούν το σύνολο της ανθρωπότητας.
Με το δηλητηριώδες ύφος τους προσπαθούν να σου χαλάσουν τη μέρα. Κοντεύουν να πέσουν σε φρεάτιο αρκεί να δουν που πηγαίνεις, τι κάνεις, με ποιο τρόπο βαδίζεις και τι φοράς.
Ο δήμος δίνει ένα τιτάνιο αγώνα να μην υπάρχουν ανοιχτά φρεάτια διότι συνεχώς βουλώνουν από κακιασμένες γριές.
Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και με τη σήμανση των δρόμων. Για τον ίδιο λόγο που προανέφερα οι γριές καρφώνονται στα Στοπ με αποτέλεσμα ο δήμος να αγωνίζεται να ξεστραβώνει τους πασσάλους.
Το ρηχό ντεκολτέ
Πρόσφατα μια τέτοια πλησίασε στα δέκα εκατοστά το ντεκολτέ φίλης (το οποίο ήταν μια χαρά) με επικριτικό ύφος και μάλιστα σχολιάζοντας. Η φίλη μου τη σκυλόβρισε στα Ελληνικά. Αν η γριά αυτή ήταν στην Ελλάδα θα έτρωγε σφαλιάρα που θα έθετε τη μασέλα της σε τροχιά. Απλά εδώ τις παίρνει και τα κάνουν.
Η ρύπανση των πόλεων
Καθόμουν έξω από ένα μαγαζί που πουλάει ατμιστήρια. Ο ιδιοκτήτης είχε κολλήσει ένα χαρτί στην πόρτα "επιστρέφω αμέσως". Το μαγαζάκι είχε έξω ένα παγκάκι για να μπορείς να περιμένεις οπότε και έκατσα σε αυτό. Φυσικά άτμιζα το αγαπημένο μου ατμιστήρι. Το παγκάκι ήταν εκτός καταστήματος και δίπλα στο δρόμο.
Από το πουθενά εμφανίζεται μια "κακιασμένη γριά" και κουνώντας μου το δάχτυλο στη μούρη μου λέει
Θα τα απαγορεύσουν όλα αυτά! Ρυπαίνετε τις πόλεις με αυτά!
Ήταν μεγάλη σε ηλικία και ήμουν εξαιρετικά χαλαρός εκείνη τη στιγμή οπότε με ήρεμο ύφος της είπα στα Γερμανικά
Άσε μας βρε γιαγιά τράβα κάνε τη δουλειά σου και άσε με ήσυχο
Τώρα που μου έχει γυρίσει το μυαλό με τη συμπεριφορά του κόσμου γενικότερα στη Γερμανία πιθανώς θα απαντούσα πιο άσχημα.
Έχουν ξεφύγει λέμε.
Κακιασμένο ύφος και φάτσα ξινισμένου μούσμουλου
Η αλήθεια είναι ότι αποτελεί μάλλον σπορ της πόλης να έχεις ύφος σαν να έχει κολλήσει το σκατό για δυο μήνες στον κώλο σου. Δεν χαμογελάει κανείς. Ίσα-ίσα δείχνουν να σε μισούν ενώ δεν τους γνωρίζεις και δεν τους έχεις κάνει και τίποτα.
Οι γριές απλά δεν την παλεύουν καθόλου. Είναι πλέον επιθετικές. Εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι δεν τις πειράζει κανείς και έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Δεν γνωρίζω αλήθεια τι φταίει. Έτσι γεννήθηκαν; Φταίει το κρατίδιο; Φταίει η πόλη; Τι έχουν πάθει;
Αλήθεια αντιλαμβάνομαι τα προβλήματα που έχουν είτε οικονομικά, είτε υγείας. Όλοι έχουμε προβλήματα. Αυτό όμως δεν μας οδηγεί να μισούμε όλο τον κόσμο και πόσο μάλλον να γινόμαστε επιθετικοί έναντι αγνώστων. Αν είναι δυνατόν.
Το να μισείς την ανθρωπότητα όλη προκαλεί πρόβλημα στην ίδια σου την ψυχική και σωματική υγεία. Μακροχρόνια βλάπτεις τον εαυτό σου.
Κάποιος να τις μαζέψει γιατί θα αρχίσουν πολύ σύντομα οι σφαλιάρες ακόμα και εδώ που υποτίθεται είναι συντηρητική κοινωνία. Τις σφαλιάρες θα αρχίσουν να τις ρίχνουν οι ίδιες οι γυναίκες.
Υπάρχει όμως και μια μικρή μειοψηφία που δυστυχώς σπανίζει
Φυσικά υπάρχουν και οι συμπαθητικές γριούλες (όπως αυτή της φωτογραφίας άρθρου) που χόρτασαν τη ζωή, σου χαμογελούν, έχουν ένα καλό λόγο να πουν και γενικότερα σου φτιάχνουν τη μέρα.
