Ιούνιος και πάλι. Το ίδιο πρόβλημα παραμένει

Από παιδί έχω ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τη θάλασσα. Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Η θάλασσα με κάνει άλλο άνθρωπο. Μια βδομάδα μόλις σε κάποιο μέρος δίπλα στην θάλασσα και σφύζω από υγεία και καλή διάθεση.

Ίσως η αλμύρα, ο ήλιος, η καλή διάθεση, το beach volley (που έπαιζα κάποτε), η παγωμένη μπύρα, η μπιτάτη μουσική στα μπιτσόμπαρα. Οι άνθρωποι στην παραλία δείχνουν να έχουν καλή διάθεση. Χαμογελούν, κάνουν αστεία, παίζουν παιχνίδια, διασκεδάζουν.

Δεν γνωρίζω τι από όλα τα παραπάνω μου δημιουργεί αυτή την ανάγκη. Η αλήθεια είναι ότι δεν με ενδιαφέρει. Όταν υπάρχει μια πραγματική ανάγκη καλά θα κάνεις για να μη σου γυρίσει να την ικανοποιήσεις.

Τι κάνεις όταν η θάλασσα της Ελλάδας είναι 2.000 χιλιόμετρα μακριά

Το πρόβλημα ίσως δεν είναι απόσταση. Με μια πτήση 2,5 ωρών είσαι Ελλάδα. Το πρόβλημα είναι η μετανάστευση.

Η μετανάστευση είναι μια μάχη την οποία τουλάχιστον οι μισοί χάνουν. Γυρνούν πίσω. Δεν αντέχουν την ξενιτιά, την διαφορετική κουλτούρα, την βαναυσότητα των βόρειων χωρών. Την ψυχρότητα, τη μοναξιά.

Η μετανάστευση είναι πανάκριβη υπόθεση. Προσωπικά ήρθα με μια πανάθλια τσάντα με λίγα ρούχα. Πόση χαρά έκανα όταν πρόσφατα την πέταξα και όλες τις μνήμες που τη συνόδευαν.

Από την τσάντα τώρα έχω ένα πλήρως εξοπλισμένο σπίτι. Όλα αυτά απαιτούν προσπάθεια και φυσικά χρήματα. Χρήματα τα οποία κόβεις από.. διακοπές.

Κάπως έτσι η θάλασσα κάθε χρόνο απομακρυνόταν. Μαζί με πολλά άλλα το κόστος για την υγεία μου ήταν μεγάλο. Τεράστια φθορά. Παλεύω να αναστρέψω τη ζημιά. Αν αναστρέφεται.

Μελαγχολία και φέτος λοιπόν

Είχαμε την μετανάστευση και τώρα μας ήρθε και ο κορονοιός. Όλα τα ΄χε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε. Όλοι μας γνωρίζουμε τι έπαθε ο πλανήτης με την υπόθεση αυτή.

Ακόμα πιο μακριά η θάλασσα.

Η μετανάστευση σε αυτή την αντικοινωνική χώρα οδηγεί και σε ένα ακόμα πρόβλημα. Δεν γνωρίζεις ψυχή και δεν κάνεις νέους φίλους. Έχεις τόσα πολλά στην κεφάλα σου και είναι τόσο αντικοινωνικοί οι άνθρωποι που δεν γνωρίζεις κανέναν. Σε σημείο που άρχισα να προβληματίζομαι μήπως έχω κάποιο πρόβλημα.

Τελικά δεν έχω κανένα πρόβλημα. Κατέβηκα πέρσι στην Ελλάδα και μίλησα με 100 ανθρώπους. Θα μπορούσα άνετα να κάνω παρέα με τους μισούς από δαύτους. Δεν έχασα μάλλον ακόμα την ικανότητα της κοινωνικότητας.

Δεν έχω ιδέα τι θα κάνω

Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος φέτος. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τις δουλειές τους στην παγκόσμια αρένα της επιβίωσης. Πολλοί άνθρωποι είδαν μειώσεις στα εισοδήματά τους. Κάποιοι καταστράφηκαν ολοσχερώς.

Η σκέψη για ξεκούραση, χαλάρωση και μπανάκι μάλλον έρχεται δεύτερη, τρίτη ή δέκατη στην ιεραρχία.

Ένα πράγμα γνωρίζω όμως

Δεν θα είναι για πάντα έτσι.

Ταλαιπωρήθηκα πολύ στη ζωή μου. Έχω όμως ένα χάρισμα. Ένα χάρισμα που ίσως διαθέτουμε όλοι απλά δεν το γνωρίζουμε.

Αν αποφασίσω κάτι με όλη τη δύναμη της καρδιάς μου τότε αν δεν πεθάνω θα γίνει πραγματικότητα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη στο σύμπαν από την ανθρώπινη θέληση.

Ναι, φίλοι μου όσοι κορονοιοί και αν περάσουν, όσο αντικοινωνική και αν είναι η χώρα, όσο μόνος και αν είμαι εδώ θα βρω το δρόμο.

Θα πηγαίνω μια βδομάδα με παρέα για μπανάκια στην θάλασσα. 

Πως, δεν έχω ακόμα ιδέα αλλά φέτος είναι η τελευταία χρονιά που μελαγχολώ.

Καλό μήνα φίλοι μου.