Κυριακή 16 Αυγούστου 2020 

Post 2086 Photo

Τι έγινε Βίκυ; Θα αναρωτηθούν ίσως κάποιοι. Μας ενημερώνεις για την ημερομηνία; Αγνοείς πως ίσως γνωρίζουμε ήδη τι μέρα είναι; Όχι φυσικά, έτσι κι αλλιώς σας θεωρώ πιο έξυπνους από μένα. Απλά αποφάσισα, μιας και είμαι αδμίν του μπλογκ (σικ) να κάνω κάτι για πρώτη φορά στη ζωή μου. Θα γράφω εδώ το καθημερινό μου ημερολόγιο.

Θα μου πείτε δε σας αφορά το τι κάνω καθημερινά και δίκιο θα έχετε, εδώ που τα λέμε. Δε θα γράφω όμως τι κάνω απαραίτητα αλλά τι θεματική ενότητα ανακαλύπτει το διαστροφικό μου μυαλό για να μη με αφήνει να βαριέμαι. Μπορεί να αναφερθώ κάποια στιγμή και σε εμπειρίες μου μόνο αν έχω να δώσω κάτι.

Σαββατοκύριακο του 15αύγουστου που όλοι γνωρίζουμε πόσο σημείο αναφοράς είναι για μας τους έλληνες. Σαν να κλείνει το καλοκαίρι ένα πράγμα. Σαν να ρίχνει την αυλαία κι ας εξακολουθεί το καλοκαίρι ως 21 Σεπτέμβρη. Ειδικά ο νότος που έχει πιο ζεστό κλίμα φτάνει κι ως το Νοέμβρη. Όσοι ζήσαμε στη Θεσσαλονίκη έχουμε φορέσει μπότες και στα μισά του Σεπτέμβρη. 

Τώρα γιατί από τον 15αύγουστο πέρασα στο κλίμα μην απορείτε, είπα και πιο πάνω διαστροφικό το μυαλό, αλλοπρόσαλλο. 

Εξάλλου σήμερα έχει 16 ο μήνας κι είμαι εδώ στην εξωτική Γερμανία (μου αρέσει μην παρεξηγείτε τους χαρακτηρισμούς μου) με τόση ζέστη που δεν έχω όρεξη να βγω.

Ξύπνησα νωρίς, ήπια τον καφέ μου, μίλησα στο τηλέφωνο με δυο αγαπημένες φίλες, όλα τζετ που λέμε και στη Σαλόνικα. Και τώρα; Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τις ανθρώπινες σχέσεις, που στην προκείμενη περίπτωση τη δική μου, εννοώ που ήρθα εδώ στην ξενιτιά τις διατηρεί η τεχνολογία. Όταν ήμουν νέα (καλά ακόμη είμαι) ένα υπεραστικό τηλεφώνημα άξιζε μια περιουσία, πόσο μάλλον ένα υπερατλαντικό. Οπότε η επιστολή ήταν ο μόνος τρόπος ή έστω ο κύριος τρόπος επικοινωνίας. Τώρα δεν υπάρχει εφαρμογή που να μην έχει βιντεοκλήση.

Ευτυχώς δηλαδή γιατί θα έχανα την επαφή με ανθρώπους που έχουμε αληθινή φιλία δεκαετίες τώρα, που χτίστηκε με αμφότερη προσπάθεια. Σαν το δια ζώσης δεν είναι αλλά μερικές φορές πορευόμαστε με ό,τι έχουμε.

Είμαι σίγουρη πως δεν καταλάβατε που το πάω. Κι εγώ χάθηκα για λίγο. Εντάξει δεν πειράζει, κάπου θα καταλήξω. Το πρόβλημα λοιπόν ξεκινά, μιλώντας πάντα με προσωπική άποψη, μη γενικεύοντας κι όχι ως ειδικός του κλάδου, όταν στις σχέσεις ξεχυλώνουν τα όρια. Τι εννοώ με αυτό. Άντε να δω πως θα το εξηγήσω. 

Λοιπόν, οι άνθρωποι οφείλουμε στον εαυτό μας να δουλέψουμε μαζί του. Να προσπαθήσουμε να μας ανακαλύψουμε. Δεν είναι τυχαίο που ακούμε σχόλια για κάποιους 'έλα μωρέ αυτός (ο άνθρωπος) δεν ξέρει τι θέλει'  και ναι ισχύει. Με τι ευκολία το αντιλαμβανόμαστε για τον οποιοδήποτε άλλο, αλλά όχι για μας. 

Όποιος δεν τα έχει βρει με τον εαυτό του δεν μπορεί να είναι καλός φίλος, καλός σύντροφος, καλός γονέας, καλός επαγγελματίας. Γνώμη μου πάντα. Άνθρωποι ανασφαλείς, πράγμα που δεν είναι κακό να σου συμβαίνει, μου έχει συμβεί κι εμένα και μου συμβαίνει ενίοτε. Κακό όμως είναι να το καταλαβαίνεις και να μην κάνεις τίποτα να το αλλάξεις. Γιατί τότε χρειάζεσαι πάντα δεκανίκια στη ζωή σου. Γίνεσαι άνθρωπος χωρίς πρωτοβουλίες κι όλα τα δεινά σου ξεκινούν από τους άλλους, έτσι νομίζεις δηλαδή. Έχεις σκεφτεί πως αυτός που είναι δίπλα σου, μπορεί να σου πει όχι για το δικό σου καλό; Κι όχι γιατί δεν θέλει; Όπως είπε κι ο Πιττακός ο Μυτιληνιός 

"ΑΝΑΓΚΑ Δ΄ΟΥΔΕ ΘΕΟΙ ΜΑΧΟΝΤΑΙ" - "Εναντίον της ανάγκης , ούτε και οι Θεοί μπορούν να δώσουν μάχη".

Δεν αγαπάς τον εαυτό σου και γίνεσαι τοξικός και για σένα και για όσους είναι γύρω σου και σε νοιάζονται. Σκέψου εσύ θα ασχολιόσουν με κάποιον που είναι μες τη γκρίνια, την κατήφεια, το μόνιμο παράπονο; Που του φταίνε όλοι κι όλα; Σου απαντώ λοιπόν με βεβαιότητα όχι. Δε σου φταίει τίποτα άλλο εκτός από σένα τον ίδιο. Εύκολο είναι ασχολήσου λίγο με την πάρτη σου και δεν εννοώ να γίνεις νάρκισσος. Βρες την εχθρική σου πλευρά και πολέμησέ την. 

Αν δεν τα καταφέρνεις μόνος μπορείς και να βοηθηθείς εξωγενώς, ως πότε θα φταίνε τα δύσκολα παιδικά σου χρόνια για όλα σου τα δεινά; Που αν κάτσεις να σκεφτείς δεν έχεις δεινά, οι άνθρωποι που περνούν δύσκολα είναι αξιοπρεπείς, δεν παραπονιούνται, παλεύουν. Ναι έχουν στιγμές κατρακύλας ψυχολογικής οπότε απευθύνονται στο φίλο να τους ακούσει, να πει μια καλή κουβέντα ή αν τα πράγματα είναι σοβαρά απευθύνονται σε ειδικούς. 

Θα μπορούσα να γράφω όλη μέρα και μάλιστα βιωματικά. Αγαπήστε τον εαυτό σας για να μπορέσετε να αγαπήσετε κι άλλους κι οι άλλοι εσάς. Μα τι μας λες Βικάκι μεσημεριάτικα θα μου πείτε. Απαντώ λοιπόν κάτι δικά μου που λέγαμε και στο τουίτερ τα παλιά χρόνια. 

Δεν είμαι συγγραφέας, δεν επιθυμώ να γίνω, προς το παρόν, αργότερα δεν ξέρω. Έχω άλλα όνειρα για την ώρα για τα οποία είμαι αρκετά κοντά όσο και μακριά από την πραγματοποίησή τους. 

Δε σας φιλώ λόγω απαγορεύσεων αλλά πάντα σας αγαπώ. 

Λέτε να κάνω μια στήλη Η θεία Βίκυ ξέρει; Δεν ξέρω θα δω.

Υ.Γ. Τη φωτό μου έστειλε η καλυτερη φίλη όλων των εποχών και είναι η δική μου φίλη. Χθεσινή από την παραλία της νύφης του Βορρά.

Δες περισσότερα..

Ήρθε η εποχή που θα μας πουν μαλάκες

Εντάξει εδώ και χρόνια μας αποκαλούν έτσι, δηλαδή τι μας αποκαλούν, το νιώθουμε οι ίδιοι μας κι ας μην το παραδεχόμαστε φωναχτά τουλάχιστον. Μέσα μας όμως ξέρουμε πολύ καλά τι γίνεται ή τι δεν γίνεται.

16 Νοεμβρίου 2022

Γράφω όταν έχω κάτι να πω, κι ελπίζω όπως τα γράφω να είναι κατανοητά από εσάς που απευθύνομαι. Ελπίζω...

 Τετάρτη 9 Νοέμβρη 2022

Έχω γράψει κάποια άρθρα εδώ με τίτλο την ημερομηνία, κάτι σαν ημερολόγιο δηλαδή. Ας το συνεχίσω λοιπόν! Η φωτό τη Δευτέρα τραβηγμένη μέσα από το αεροπλάνο στην επιστροφή από τον τόπο καταγωγής στον τόπο διαμονής. Κοίτα μαμά χωρίς πατρίδα!

Αυτό το τι ζούμε ρε μαλάκα μου στη μεγαλύτερη διάστασή του από ποτέ!

Είναι κάμποσα χρονάκια τώρα που ζούμε στη σφαίρα του Μάτριξ. Από το 2010 αρχίσαμε όσοι ειδικά ζούμε ή ζούσαμε στην Ελλάδα να μας αγγίζει εξ απαλών ονύχων το πρόβλημα.

Όμορφα που περνάμε δω στην εξωτική Αλλεμάνια

Θα σας πω κάποια πράγματα που διαβάζω, ακούω σε βίντεο έτσι για να γελάσουμε παρέα αλλά και να μάθετε αυτά που ενδεχομένως δεν ξέρετε, θα κουτσομπολέψω λιγάκι δηλαδή.

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας..χθες

Θα έπρεπε να φροντίζουμε κάθε μέρα την ψυχική μας υγεία. Γνώμη μου

Τι είναι ευτυχία άραγε

Εξαρτάται σε ποια ηλικία βρίσκεσαι θα απαντήσω μόνη μου, διότι εδώ σε αυτό το υπέροχο μπλογκ του εξαιρετικού φίλου κι ανθρώπου Τομ εγώ μπορώ να γράφω ό,τι θέλω.

Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω, σχωράτε με

Να μιλήσουμε λίγο για την κατάθλιψη;Όχι αυτήν που φαντάζεται ο κόσμος, αυτό το περίεργο που είσαι λίγο blues, αλλά την ασθένεια, την καταγεγραμμένη και μελετημένη και καταχωρημένη στα ιατρικά βιβλία ως μια κανονική ασθένεια όπως ακριβώς είναι και ο σακχαρώδης διαβήτης. 

Τι καλοκαίρι κι αυτό ρε παιδάκι μου, για μένα όχι για όλους

Λένε κάποιοι και σωστά το λένε πως όλη τη βδομάδα περιμένουμε το ΣΚ όλο το χρόνο περιμένουμε τις διακοπές που είναι δεν είναι ούτε 10 μερούλες για τους περισσότερους και τελικά μάλλον η ζωή περνάει και την έχουμε ζήσει ελάχιστα...

Μια όαση ελεύθερης γραφής *κλέβω άραγε τα πνευματικά δικαιώματα της σελίδας; 

Έχω τόση πολλή ανάγκη να γράψω, να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου που δεν ξέρω αν υπάρχει σέρβερ να φιλοξενήσει τον όγκο μου (νταξ υπερβάλλω..λίγο)

Όλα του γάμου δύσκολα 

Πάει καιρός, πολύς για την ακρίβεια που έχω να γράψω κάτι εδώ..

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας... χθες 

Υγεία το πιο πολύτιμο αγαθό διαχρονικά. Μια μέρα αφιερωμένη στην ψυχική υγεία, ενώ θα έπρεπε να είναι κάθε μέρα αφιερωμένη στην ψυχική μας υγεία και στην υγεία γενικότερα.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020 - Πόσο μου αρέσουν οι Δευτέρες

Δευτέρα ξεκινά η εργάσιμη εβδομάδα, η σχολική εβδομάδα, οι δίαιτες κι άλλα όμορφα.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020 - Τα τραμ με έχουν καταστρέψει

Κανονικά πρέπει να πάω να αγοράσω ένα καινούριο ποδήλατο. Να μην κυκλοφορώ με τα τραμ.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020 - Βαδίζοντας στον έκτο χρόνο στη Γερμανία

Πότε πήρα την απόφαση να φύγω, πότε ήρθα, πότε πέρασαν 5 χρόνια γεμάτα από όλα δεν το κατάλαβα.

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020 - Αλλαγή εποχής κι οι σκέψεις μου που ακολουθούν

Αναμφισβήτητα ως τώρα ήταν και είναι η πιο περίεργη χρονιά που έχω βιώσει κι εγώ και πολλοί άλλοι.

Πόση μοναξιά εκεί έξω τελικά;

Είναι άραγε μοναξιά ή κάτι άλλο πιο βαθύ. Δεν ξέρω αναρωτιέμαι κι εγώ.

Τρίτη 8 Σεπτέμβρη 2020 - Μην ξεχάσεις τον εαυτό σου

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι στο καλό συμβαίνει με το μυαλό μου. Πόσο περίεργο είναι πια; Τι διάολο θέλει από μένα; 

3 Σεπτέμβρη 2020 - Χάθηκα λίγες μέρες

Χάθηκα λίγες μέρες όσο κι αν δεν το ήθελα. Αυτό εδώ το πανέμορφο μπλογκ που σου επιτρέπει η μαγεία του διαδικτύου να μοιραστείς τις σκέψεις σου είναι μια χαλάρωση κι ένα χόμπι για μένα.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020 - Ένας καφές και μια σχέση

Το 1988 αποφοίτησα από το 2ο Λύκειο Άνω Τούμπας της Θεσσαλονίκης. Ήμαστε τέσσερα τμήματα αυτοί που αποτελούσαμε την τρίτη Λυκείου. 

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020 - Γιατί μας πονάει τόσο πολύ αυτή η μέρα;

Δεν ξέρω αν υπάρχει σύνδρομο Δευτέρας αλλά εγώ το βαφτίζω έτσι. Δεν ξέρω αν πάσχετε κι άλλοι από αυτό αλλά φαντάζομαι πως ναι.

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020. Παγκόσμια μέρα του σεξ λέει 

Δεν ξέρω τι πετριά είναι αυτή και καθιερώθηκαν κάποιες παγκόσμιες ημέρες με περίεργη θεματολογία. Μήπως ξεχνιέται για παράδειγμα η παγκόσμια μέρα πεολειχίας αλλά και μπριζόλας ταυτόχρονα. Έχει γούστο να πληρώνονται κιόλας αυτοί που τις καθιερώνουν. Γιατί αν ναι λάθος δουλειά κάνω.

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020   Ελάτε για παρέαααααα

Βρε πως περνάνε οι μέρες, οι μήνες τα χρόνια. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί. Το έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο μου, (λέμε τώρα άρθρο), πως μικρή που μας κάνανε οι συμμαθήτριές μας δώρα ημερολόγια δεν έγραφα γιατί, όπως είθιστε γράφεις στο τέλος της μέρας, οπότε με άφηνε αδιάφορη αυτό. Είχα μότο κι ας μην το ήξερα, το πάμε για άλλα.

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

Σήμερα επέλεξα να μου δώσω ρεπό. Θα μου πείτε είσαι αφεντικό του εαυτού σου; Επαγγελματικά όχι. Μόνο προσωπικά. 

Τρίτη 18 Αυγούστου 2020

Έχασα μια μέρα. Αλήθεια γιατί την έχασα τη χθεσινή μέρα; Που πήγε; Τι έκανα χθες; Αναρωτιέται η γραία διότι ου γαρ έρχεται μόνο το γήρας. 

Έχω μια μικρή φίλη. Πολύ καλή φίλη. 

Μια μέρα καυτή χθες στο Ντίσελντορφ, αλλά ποιος κάθεται σπίτι όταν έχει την ευκαιρία να βολτάρει με μια φίλη κι ας είναι και μικρή.

Έκτο καλοκαίρι στην εξωτική Γερμανία

Η αλήθεια είναι πως δεν τα μετρώ πια τα καλοκαίρια στην ξενιτιά. Ωστόσο φρομ τάιμ του τάιμ το μυαλό αναπολεί και μετράει αυτόματα. Δεν ξέρω από που κλείνουν τα νοτιφικέισονς.

Αστερόσκονη

Άλλη μια φορά θα αναφερθώ στα σόσιαλ μίντια. Αυτές τις μαγικές πλατφόρμες με τα πολλά περίεργα...

Με αφορμή το τείχος του Βερολίνου 

Αυτό που θα διαβάσετε σήμερα είναι πέρα για πέρα αληθινό 

Περί βλακείας ο λόγος

Η ανθρώπινη βλακεία είναι αήττητη. Κυριολεκτικά! Τάδε έφη Μπέρτολτ Μπρεχτ