Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2020 - Αλλαγή εποχής κι οι σκέψεις μου που ακολουθούν

Post 2166 Photo

Αναμφισβήτητα ως τώρα ήταν και είναι η πιο περίεργη χρονιά που έχω βιώσει κι εγώ και πολλοί άλλοι.

Διάφορα έχουν γραφτεί για το 2020 από τα πιο αστεία ως τα πιο τρομακτικά. Τα έχουν καλύψει όλα, όλοι. Συνομωσίες, φτώχια, κοινωνικός αποκλεισμός, οικονομική κατάρρευση, λοιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί. Όλα πολύ. 

Δε θα αναφερθώ στο ζήτημα, ο ιός υπάρχει, είναι φονικός όπως άλλοι, ενημερώνεσαι και πράττεις κατά το δοκούν. Έχει εξαντληθεί το θέμα. Δεν πουλάει καν πια και στα μίντια.

Οι καλλιτέχνες λένε πως η ζωή ξεπερνά τη φαντασία κι έχουν δίκιο. Αυτό, με αυτή την περίεργη εποχή που μου κάνει εντύπωση, είναι η αλλαγή της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Και με την οικονομική κρίση κάτι είχε φανεί, αλλά το 2015 ήρθα δω στην εξωτική μπανανία και δεν δείχναν να έχουν καταλάβει τι συμβαίνει πλανητικά. Καλά δε σκοτώθηκα να κάνω και παρέα μαζί τους. Αλλά έχεις ένα φίλινγκ ρε παιδί μου στην περιρέουσα ατμόσφαιρα.

Είναι κάποιοι άνθρωποι, που είναι χαρισματικοί και παλεύουν με ό,τι κι αν προκύψει στη ζωή τους. Πέφτουν, σηκώνονται, συνεχίζουν, ξαναπέφτουν και με αισιοδοξία και με χαμόγελο. Δεν μιζεριάζουν, δεν οικτίρουν τον εαυτό τους. Είναι αυτοί που πάντα εμφανίζονται όταν τους έχεις ανάγκη, όχι για να σου λύσουν το πρόβλημα απαραίτητα αλλά για να σε ακούσουν που είναι πολύ σημαντικό.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι έξυπνοι, υποστηρικτικοί προσφέρουν αγάπη. Διότι όποιος σου προσφέρει το χρόνο του το κάνει από αγάπη. Πολλές φορές όμως έτσι κακομαθαίνουν κάποιοι και περιμένουν τα πάντα από αυτόν που σκέφτεται, που αγωνιά, που προσφέρει. Κάποτε μου είπε κάποιος, πολύ δικός μου άνθρωπος, πως είναι όπως τον μάθεις τον άλλο. Κάνω αναδρομές λοιπόν στο παρελθόν και συνειδητοποιώ πόσες αντοχές σπατάλησα, όχι γιατί δεν ανταπέδωσαν αλλά γιατί καν δεν εκτιμήθηκαν. Και μιλάμε για δικούς μας, στενούς συγγενείς και φίλους. 

Πόσο εκτιμάται η ευστροφία, η άμεση ανταπόκριση, η μετάθεση διευθέτησης διεκπεραίωσης πραγμάτων σε άλλους, αλλά μόλις αυτός ο άλλος για κάποιο λόγο σοβαρό δεν ανταποκριθεί για μια φορά, αμέσως τα παράπονα κι η γκρίνια. Κι αναρωτιέσαι γιατί ρε φίλε άλλο μάνουαλ είχες εσύ όταν γεννήθηκες από αυτό που είχα εγώ;

Το αποφάσισα θα κάνω εξοικονόμηση δυνάμεων κι αντοχών. Θα μου πείτε εσύ είσαι αυτός ο έξυπνος δοτικός άνθρωπος ο πολυδοτικός; Ναι είμαι κι εγώ ένας τέτοιος άνθρωπος, δυστυχώς!

Μου αρέσουν πολύ τα κεριά, αγοράζω αρκετά και τα καίω σχεδόν καθημερινά. Κοιτώντας τις φλόγες πάντα πολύπλοκες σκέψεις κόβουν βόλτα στο άδειο μου κεφάλι. Όμως άρχισα να παίρνω αποφάσεις. Για μένα. Βοηθάει που ενηλικιώθηκαν και τα τέκνα μου, μπορεί. Μια συμβουλή τα έδωσα, να κάνουν ό,τι θέλουν αρκεί να το επιλέξουν αυτά και να είναι ευτυχισμένα. Αυτό μόνο. Τώρα θα κοιτάξω να ευτυχήσω κι εγώ, όσο προλαβαίνω. Γιατί όπως έλεγε κι η γιαγιά μου εσύ κάνεις δυο βαλίτσες για τη ζωή, αφού δυο χέρια έχεις, τις σηκώνεις και πας. Κάποια στιγμή κουράζεσαι, τις αφήνεις λίγο να ξαποστάσεις κι έρχεται η ζωή και σου χώνει δυο άλλες βαλίτσες τελείως διαφορετικές. Όποτε έχω κάνει δηλώσεις και μάλιστα για την πάρτη μου το σύμπαν έπαθε κράμπα από τα γέλια. Αλλά δεν ξέρει πως τελικά είμαι έτοιμη από καιρό για όλα, ακόμη και για αυτό το πουτάνα όλα. 

Αν επηρεάζεστε από τις συνθήκες, αυτούς που συμβιώνετε, τους κυκλώνες, τους ιούς, τις κόρες βρείτε ένα χόμπι να ασχοληθείτε. Διαβάστε, ακούστε μουσική, ανακαλύψτε ένα ταλέντο που έχετε και δεν το ξέρετε. Μόνο μη μιζεριάζετε και μη φορτώνεστε στους άλλους. Απλά μην...

Καλώς να έρθεις Φθινόπωρο, σε αγαπώ όπως όλες τις εποχές.

Σας φιλώ με τον αγκώνα. Αμ πως!

Δες περισσότερα..

Ήρθε η εποχή που θα μας πουν μαλάκες

Εντάξει εδώ και χρόνια μας αποκαλούν έτσι, δηλαδή τι μας αποκαλούν, το νιώθουμε οι ίδιοι μας κι ας μην το παραδεχόμαστε φωναχτά τουλάχιστον. Μέσα μας όμως ξέρουμε πολύ καλά τι γίνεται ή τι δεν γίνεται.

16 Νοεμβρίου 2022

Γράφω όταν έχω κάτι να πω, κι ελπίζω όπως τα γράφω να είναι κατανοητά από εσάς που απευθύνομαι. Ελπίζω...

 Τετάρτη 9 Νοέμβρη 2022

Έχω γράψει κάποια άρθρα εδώ με τίτλο την ημερομηνία, κάτι σαν ημερολόγιο δηλαδή. Ας το συνεχίσω λοιπόν! Η φωτό τη Δευτέρα τραβηγμένη μέσα από το αεροπλάνο στην επιστροφή από τον τόπο καταγωγής στον τόπο διαμονής. Κοίτα μαμά χωρίς πατρίδα!

Αυτό το τι ζούμε ρε μαλάκα μου στη μεγαλύτερη διάστασή του από ποτέ!

Είναι κάμποσα χρονάκια τώρα που ζούμε στη σφαίρα του Μάτριξ. Από το 2010 αρχίσαμε όσοι ειδικά ζούμε ή ζούσαμε στην Ελλάδα να μας αγγίζει εξ απαλών ονύχων το πρόβλημα.

Όμορφα που περνάμε δω στην εξωτική Αλλεμάνια

Θα σας πω κάποια πράγματα που διαβάζω, ακούω σε βίντεο έτσι για να γελάσουμε παρέα αλλά και να μάθετε αυτά που ενδεχομένως δεν ξέρετε, θα κουτσομπολέψω λιγάκι δηλαδή.

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας..χθες

Θα έπρεπε να φροντίζουμε κάθε μέρα την ψυχική μας υγεία. Γνώμη μου

Τι είναι ευτυχία άραγε

Εξαρτάται σε ποια ηλικία βρίσκεσαι θα απαντήσω μόνη μου, διότι εδώ σε αυτό το υπέροχο μπλογκ του εξαιρετικού φίλου κι ανθρώπου Τομ εγώ μπορώ να γράφω ό,τι θέλω.

Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω, σχωράτε με

Να μιλήσουμε λίγο για την κατάθλιψη;Όχι αυτήν που φαντάζεται ο κόσμος, αυτό το περίεργο που είσαι λίγο blues, αλλά την ασθένεια, την καταγεγραμμένη και μελετημένη και καταχωρημένη στα ιατρικά βιβλία ως μια κανονική ασθένεια όπως ακριβώς είναι και ο σακχαρώδης διαβήτης. 

Τι καλοκαίρι κι αυτό ρε παιδάκι μου, για μένα όχι για όλους

Λένε κάποιοι και σωστά το λένε πως όλη τη βδομάδα περιμένουμε το ΣΚ όλο το χρόνο περιμένουμε τις διακοπές που είναι δεν είναι ούτε 10 μερούλες για τους περισσότερους και τελικά μάλλον η ζωή περνάει και την έχουμε ζήσει ελάχιστα...

Μια όαση ελεύθερης γραφής *κλέβω άραγε τα πνευματικά δικαιώματα της σελίδας; 

Έχω τόση πολλή ανάγκη να γράψω, να βγάλω αυτά που έχω μέσα μου που δεν ξέρω αν υπάρχει σέρβερ να φιλοξενήσει τον όγκο μου (νταξ υπερβάλλω..λίγο)

Όλα του γάμου δύσκολα 

Πάει καιρός, πολύς για την ακρίβεια που έχω να γράψω κάτι εδώ..

Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας... χθες 

Υγεία το πιο πολύτιμο αγαθό διαχρονικά. Μια μέρα αφιερωμένη στην ψυχική υγεία, ενώ θα έπρεπε να είναι κάθε μέρα αφιερωμένη στην ψυχική μας υγεία και στην υγεία γενικότερα.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020 - Πόσο μου αρέσουν οι Δευτέρες

Δευτέρα ξεκινά η εργάσιμη εβδομάδα, η σχολική εβδομάδα, οι δίαιτες κι άλλα όμορφα.

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2020 - Τα τραμ με έχουν καταστρέψει

Κανονικά πρέπει να πάω να αγοράσω ένα καινούριο ποδήλατο. Να μην κυκλοφορώ με τα τραμ.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020 - Βαδίζοντας στον έκτο χρόνο στη Γερμανία

Πότε πήρα την απόφαση να φύγω, πότε ήρθα, πότε πέρασαν 5 χρόνια γεμάτα από όλα δεν το κατάλαβα.

Πόση μοναξιά εκεί έξω τελικά;

Είναι άραγε μοναξιά ή κάτι άλλο πιο βαθύ. Δεν ξέρω αναρωτιέμαι κι εγώ.

Τρίτη 8 Σεπτέμβρη 2020 - Μην ξεχάσεις τον εαυτό σου

Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές έχω αναρωτηθεί τι στο καλό συμβαίνει με το μυαλό μου. Πόσο περίεργο είναι πια; Τι διάολο θέλει από μένα; 

3 Σεπτέμβρη 2020 - Χάθηκα λίγες μέρες

Χάθηκα λίγες μέρες όσο κι αν δεν το ήθελα. Αυτό εδώ το πανέμορφο μπλογκ που σου επιτρέπει η μαγεία του διαδικτύου να μοιραστείς τις σκέψεις σου είναι μια χαλάρωση κι ένα χόμπι για μένα.

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020 - Ένας καφές και μια σχέση

Το 1988 αποφοίτησα από το 2ο Λύκειο Άνω Τούμπας της Θεσσαλονίκης. Ήμαστε τέσσερα τμήματα αυτοί που αποτελούσαμε την τρίτη Λυκείου. 

Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020 - Γιατί μας πονάει τόσο πολύ αυτή η μέρα;

Δεν ξέρω αν υπάρχει σύνδρομο Δευτέρας αλλά εγώ το βαφτίζω έτσι. Δεν ξέρω αν πάσχετε κι άλλοι από αυτό αλλά φαντάζομαι πως ναι.

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2020. Παγκόσμια μέρα του σεξ λέει 

Δεν ξέρω τι πετριά είναι αυτή και καθιερώθηκαν κάποιες παγκόσμιες ημέρες με περίεργη θεματολογία. Μήπως ξεχνιέται για παράδειγμα η παγκόσμια μέρα πεολειχίας αλλά και μπριζόλας ταυτόχρονα. Έχει γούστο να πληρώνονται κιόλας αυτοί που τις καθιερώνουν. Γιατί αν ναι λάθος δουλειά κάνω.

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020   Ελάτε για παρέαααααα

Βρε πως περνάνε οι μέρες, οι μήνες τα χρόνια. Βρε πως αλλάζουν οι καιροί. Το έγραψα και σε προηγούμενο άρθρο μου, (λέμε τώρα άρθρο), πως μικρή που μας κάνανε οι συμμαθήτριές μας δώρα ημερολόγια δεν έγραφα γιατί, όπως είθιστε γράφεις στο τέλος της μέρας, οπότε με άφηνε αδιάφορη αυτό. Είχα μότο κι ας μην το ήξερα, το πάμε για άλλα.

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2020

Σήμερα επέλεξα να μου δώσω ρεπό. Θα μου πείτε είσαι αφεντικό του εαυτού σου; Επαγγελματικά όχι. Μόνο προσωπικά. 

Τρίτη 18 Αυγούστου 2020

Έχασα μια μέρα. Αλήθεια γιατί την έχασα τη χθεσινή μέρα; Που πήγε; Τι έκανα χθες; Αναρωτιέται η γραία διότι ου γαρ έρχεται μόνο το γήρας. 

Κυριακή 16 Αυγούστου 2020 

Τι έγινε Βίκυ; Θα αναρωτηθούν ίσως κάποιοι. Μας ενημερώνεις για την ημερομηνία; Αγνοείς πως ίσως γνωρίζουμε ήδη τι μέρα είναι; Όχι φυσικά, έτσι κι αλλιώς σας θεωρώ πιο έξυπνους από μένα. Απλά αποφάσισα, μιας και είμαι αδμίν του μπλογκ (σικ) να κάνω κάτι για πρώτη φορά στη ζωή μου. Θα γράφω εδώ το καθημερινό μου ημερολόγιο.

Έχω μια μικρή φίλη. Πολύ καλή φίλη. 

Μια μέρα καυτή χθες στο Ντίσελντορφ, αλλά ποιος κάθεται σπίτι όταν έχει την ευκαιρία να βολτάρει με μια φίλη κι ας είναι και μικρή.

Έκτο καλοκαίρι στην εξωτική Γερμανία

Η αλήθεια είναι πως δεν τα μετρώ πια τα καλοκαίρια στην ξενιτιά. Ωστόσο φρομ τάιμ του τάιμ το μυαλό αναπολεί και μετράει αυτόματα. Δεν ξέρω από που κλείνουν τα νοτιφικέισονς.

Αστερόσκονη

Άλλη μια φορά θα αναφερθώ στα σόσιαλ μίντια. Αυτές τις μαγικές πλατφόρμες με τα πολλά περίεργα...

Με αφορμή το τείχος του Βερολίνου 

Αυτό που θα διαβάσετε σήμερα είναι πέρα για πέρα αληθινό 

Περί βλακείας ο λόγος

Η ανθρώπινη βλακεία είναι αήττητη. Κυριολεκτικά! Τάδε έφη Μπέρτολτ Μπρεχτ