Ψάχνω γραφείο. Η μεγαλύτερη φούσκα ακινήτων στην ανθρώπινη ιστορία

Στη ζωή πρέπει να ρισκάρεις, να τολμάς, να προχωράς. Τουλάχιστον στη δική μου τίποτε δεν έγινε από μόνο του. Οτιδήποτε κατάφερα ή απέκτησα απαίτησε σκληρή δουλειά από την πλευρά μου. 

Το να είσαι η ατμομηχανή του τραίνου σε όλη σου τη ζωή έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Από τη μια σέρνεις ένα σωρό βαγόνια. Στην ανηφόρα τα πράγματα είναι εξαντλητικά. Από την άλλη έχεις πάντα τη δυνατότητα να ξεμαγκώσεις βαγόνια και να συνεχίσεις κανονικά τη ζωή σου. Δεν έχεις ανάγκη άλλης ατμομηχανής να σε σέρνει.

Η φούσκα ακινήτων έχει καταστρέψει τον πλανήτη. Τα κόστη ενοικίασης και αγοράς ακινήτων αγγίζουν το όριο της γελοιότητας. Στην πόλη που ζω κωλόσπιτα 60 ετών νοικιάζονται 1.000€ τα 80 τετραγωνικά. Σαβούρες που θα έπρεπε είτε να νοικιάζονται για 150€ είτε να απαγορεύεται η ενοικίασή τους γενικώς. Γιατί για την κατασκευή και πώληση ενός αυτοκινήτου απαιτείται η τήρηση χιλιάδων προδιαγραφών ενώ για την ενοικίαση σπιτιού η μόνη προδιαγραφή είναι να μην σου έρθει στο κεφάλι; Το δικό μου αν δεν επισκευαστεί το ταβάνι (από τη διαρροή του από πάνω) βλέπω να μου έρχεται στο κεφάλι.

Νέοι άνθρωποι μένουν με τους γονείς τους. Οι σχέσεις τους εφήμερες. Ίσα-ίσα να καλμάρουν οι ορμόνες. Δεν έχουν καν μέρος να πηδηχτούν, να συγκατοικήσουν, να σταθούν στα πόδια τους από κάθε άποψη. Πότε θα μάθεις να μανατζάρεις ένα σπίτι; Στα 50;

Αυτοί που βρήκαν τον έρωτα της ζωής τους τελικά μετά κόπων και βασάνων νοικιάζουν μια μικρή τρύπα που φυσικά δεν χωράει παιδιά. Κάνουν δεν κάνουν ένα ή κανένα παιδί. Αποτέλεσμα η πόλη που ζω να μοιάζει με απέραντο γηροκομείο. Αλήθεια ποιος θα πληρώνει όλες αυτές τις συντάξεις; Τι σκατά θα παράγει μια χώρα με στρατούς υπερηλίκων; Αλήθεια αυτοί στο τιμόνι της χώρας δεν σκέφτονται καθόλου; Ντιπ;

Το ίδιο πρόβλημα φυσικά και στην επαγγελματική στέγη. Όταν δεν μπορείς να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές σπίτι πως διάολο θα νοικιάσεις επαγγελματική στέγη; Όταν μάλιστα ένα γραφείο-περίπτερο σου βγαίνει μισό χιλιάρικο χωρίς τα έξοδα. Μέχρι να βγάλεις τα πρώτα σου χρήματα (αφού φορολογηθείς από 100 μεριές) είσαι μέσα με τα τσαρούχια. Για φυλακή. Γιατί να νοικιάσεις κάτι για να πας φυλακή; Πας κατευθείαν από μόνος σου, δεν χρειάζεται όλη αυτή η διαδικασία.

Αλλά τα ακίνητα δεν μπορούν να γίνουν φθηνότερα. Θα χαλάσουν τα funds. Το ακίνητο είναι το νούμερο ένα παιχνιδάκι του 1%. Θέλω να δω πότε ένα κόμμα προεκλογικά θα κατέβει στις εκλογές με το σλόγκαν

Αξιοπρεπές σπίτι για τον καθένα. Ένα το οποίο κανείς δεν μπορεί να φορολογήσει ή να σου πάρει

Το ακίνητο θα έπρεπε να έχει πλαφόν. Μπορείς να αποκτήσεις το πολύ 3 σπίτια στη ζωή σου ως ενήλικας. Είτε είσαι φυσικό πρόσωπο είτε εταιρεία. Υπάρχουν εδώ κάτι κωλόγεροι και κωλόγριες που έχουν 60 ακίνητα ο καθένας και οι νέοι μένουν σε στάνες για αγελάδια και δεν μπορούν να προχωρήσουν τη ζωή τους. Κανείς δεν σκέφτηκε να κάνει κάτι για αυτό;

Δεν είμαι ο μόνος που θέλει να εργαστεί για δεκαεξάωρα και δεν μπορεί. Το πρόβλημα είναι παγκόσμιο. Θυμάμαι κάθε φορά τον Class A Living στο YouTube που θέλει κάποιας μορφής γκαράζ για να επισκευάζει αυτοκινητοτροχόσπιτα. Ένα νέο και πολύ ικανό παιδί κάθεται και τα ξύνει ενώ μπορεί να προσφέρει πολλά στην κοινωνία.

Μετά πλάκωσε και η κορώνα. Κάνεις το βήμα; Τη στιγμή που περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή το παγκόσμιο κραχ; Αλήθεια δεν γνωρίζω.

Το σκέφτομαι. Θα ήθελα να ακούσω και τη δική σας άποψη. Στείλτε και κανένα email. 

Πιθανότατα θα δημοσιεύσω την άποψή σας κάτω από αυτό το άρθρο.