Η σημασία του να κάνεις κάτι

Κάτω από αυτά τα κλαψιάρικες δημοσιεύσεις άλλοι 500 κάνουν like και γράφουν κλαψιάρικα σχόλια. Φτάνει πια. Ποτέ δεν άλλαξε τίποτα στην ανθρώπινη ιστορία με την κλάψα.

Φανταστείτε την χώρα υπό τον τουρκικό ζυγό και οι πρωτεργάτες της επανάστασης να ήταν όλη μέρα στο φουμπού κλαίγοντας τη μοίρα τους για το πόσο κακοί είναι οι Τούρκοι και πόσο άσχημα βιάζουν.

Μα βρε Τομ δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε άλλο. Αυτό μας έμεινε.

Λάθος. Τελείως λάθος.

Φυσικά δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι πολίτες.

Για χρόνια έχουμε δει ο καθένας 5.000 ταινίες στις οποίες έρχεται ένας κούκλος μπρατσαράς, πλακώνει τους πάντες στο ξύλο και τις σφαίρες, στο μεσοδιάστημα πηδάει 5-6 γκόμενες που λιώνουν για αυτόν και έτσι οδηγείται η ανθρωπότητα στη γη της επαγγελίας και λύνονται όλα τα προβλήματα.

Δεν είναι έτσι η πραγματική ζωή και δεν λέει κάτι τέτοιο η ανθρώπινη ιστορία. Υπήρξαν ηγετικές προσωπικότητες αλλά ηγούνταν κάποιων οι οποίοι τους στήριζαν και μάχονταν με εφάμιλλο σθένος με αυτούς.

Να το γράψω πιο απλά.

Αν απέναντι έχουμε εκδοτικά συγκροτήματα για παράδειγμα που δαπανούν 1.000.000€ το μήνα για προπαγάνδα εμείς αρκεί να μαζευτούμε 1.000.000 πολίτες και να δαπανήσουμε 1€ σε χρήμα ή χρόνο. Θα έχουμε το ίδιο (ίσως και μεγαλύτερο) αποτέλεσμα.

Η δημοκρατία βασίζεται στη συλλογικότητα. Οι παλιοί έλεγαν

Φωνή λαού, οργή Θεού

Δεν το έλεγαν τυχαία. Όταν ακουστεί η φωνή του λαού ισοδυναμεί όχι απλά με τη φωνή του Θεού αλλά την οργή του. Όχι δεν είμαι ιδιαίτερα θρήσκος.

Κάνε κάτι

Πόσες φορές μου έχουν πει σε όλα αυτά τα χρόνια.

Βρε Τομ τι κάθεσαι και τα γράφεις όλα αυτά. Ποιος θα τα διαβάσει;

Η αλήθεια είναι ότι δεν με ενδιαφέρει ποιος θα τα διαβάσει. Ποιος θα τα κοινοποιήσει. Κάνω κάτι. Με μια μικρή σελίδα και μερικά άρθρα κάνω κάτι. Αυτό μπορώ στη θέση και στην κατάσταση στην οποία είμαι σήμερα. Αύριο θα μπορώ περισσότερα.

Αν δεν μπορείς να πλακώνεσαι στο δρόμο ή να κάνεις κάτι πιο δραστικό μπορείς να συμβάλλεις τουλάχιστον στην ενημέρωση.

Ας μην ξεχνούμε ότι μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης κοιμάται όρθιο. Θεωρεί ότι θα κάνει ένα εμβόλιο για παράδειγμα, θα έχει ανοσία για χρόνια, η οικονομία θα επανέλθει και ίσως επανέλθει δυναμικότερα από πριν. Μιλάμε για χοντρό ύπνο. Με ροχαλητό.

Κάνε μια σελίδα. Ένα blog. Μια κλειστή ομάδα στο Facebook. Μια κοινότητα σε οποιοδήποτε κοινωνικό δίκτυο. Γράψε κάτι. Μοίρασε άρθρα των ανθρώπων που τολμούν. Κάποια στιγμή όλες αυτές οι μικρές κοινότητες θα ενωθούν. Σε μια γροθιά. Μια γροθιά αποτελείται από 5 δάκτυλα. Δεν μπορείς να ρίξεις μπουκέτο με ένα μόνο δάχτυλο.

Φτιάξε ένα βίντεο. Πες τις σκέψεις σου. Ας το δουν 10 άτομα. Δεν γνωρίζεις ποτέ αν 3 μήνες μετά το βίντεό σου γίνει viral. Που το ξέρεις. Έχω γράψει άρθρα που πήγαν άπατα στην αρχή και μετά για κάποιο λόγο τα διάβασε η μισή Ελλάδα. Το ίδιο έχει συμβεί με γραφικά ή memes που έφτιαξα. Σίγουρα έχεις δει κάποια απλά δεν γνωρίζεις ότι τα έφτιαξα εγώ.

Η σιωπή είναι συνενοχή

Το πιστεύω ακράδαντα αυτό. Όταν βιάζουν κάποια μπροστά σου και εσύ απλά κοιτάς είσαι συνένοχος του βιασμού. Γιατί μπορούσες να τον αποτρέψεις. Με κίνδυνο της ζωής σου ίσως αλλά μπορούσες. Ας μην κάνουμε ότι δεν βλέπουμε τον βιασμό.

Εδώ έχουμε φτάσει να βαριόμαστε να γράψουμε ένα άρθρο 300 λέξεων. Κουραζόμαστε να κοινοποιήσουμε ένα άρθρο ενός συμπολίτη μας που έστω κάνει κάτι. 

Η δημοκρατία και η ελευθερία είναι δώρα ζωής τα οποία κερδίζεις με ιδρώτα και μάχες. Αν τα αμελήσεις σε αμελούν και αυτά. Δεν είναι αυτονόητο ότι με την τεμπελιά και την κλάψα που μας δέρνει ότι θα έχουμε δημοκρατία και ελευθερία. Πρέπει να τα αξίζεις όλα αυτά. Αλλιώς παύεις να τα έχεις. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.

Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση, υπάρχει τυραννία. Όταν η κυβέρνηση φοβάται το λαό, υπάρχει ελευθερία

~ Τόμας Τζέφερσον, 1749-1826, Αμερικανός πρόεδρος [1801-1809]

Αλήθεια μας φοβάται το κράτος; Ή σκάει στα γέλια με τα δακρύβρεχτα ποσταρίσματα στα κοινωνικά δίκτυα και τους στρατούς από κλάψα από κάτω στα σχόλια;

Η χρονιά τελειώνει. Ευτυχώς αν θέλετε την άποψή μου. Θα έρθει μια νέα χρονιά. Θέσε ένα μικρό στόχο. Με τις καραντίνες και τις παπαριές οι περισσότεροι έχουμε περισσότερο χρόνο στο σπίτι.

Ας φτιάξουμε μια σελίδα. Μπορείς να το κάνεις δωρεάν ή ακόμα και να κατοχυρώσεις ένα όνομα με φραγκοδίφραγκα. Όσο κάνει ένα πακέτο τσιγάρα.

Κάνε ένα forum. Μπορεί να μοιάζει απαρχαιωμένη ιδέα αλλά μέσα από αυτά θα οργανωθούμε. Τα κοινωνικά δίκτυα δεν θα επιτρέψουν αυτο-οργάνωση στο μέλλον.

Κάνε κάποια βίντεο. Με το κινητό σου απλά. Δεν χρειάζεται εξοπλισμός Χόλυγουντ. Σημασία έχει τι θα πεις όχι η εικόνα ή ο ήχος.

Σχημάτισε μια ομάδα ανθρώπων. Μια παρέα. Ηλεκτρονικά αρχικά και στη συνέχεια μπορείτε να συναντηθείτε (μετά τα lockdowns) από κοντά. Βρες ένα σκοπό ύπαρξης για την ομάδα. Π.χ τη βοήθεια των συνανθρώπων. Ηλικιωμένων, παιδιών, οτιδήποτε. 

Δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες για αδράνεια και τεμπελιά. Όλοι μπορούμε να συνδράμουμε. Τίποτε δεν είναι ασήμαντο στη μάχη για έναν καλύτερο κόσμο. Κάθε λιθαράκι είναι πολύτιμο.

ΚΑΝΕ ΚΑΤΙ