Η τοξικότητα και γελοιότητα της ελληνικής πολιτικής σκηνής

Τις τελευταίες μέρες για κάποιο λόγο που ακόμα δεν κατάλαβα ασχολήθηκα λίγο περισσότερο με τις ειδήσεις και την επικαιρότητα της χώρας. Ίσως γιατί τα νέα στη Γερμανία δεν ήταν πολλά. Χριστούγεννα παραλύουν όλα εδώ, πράγμα που θεωρώ σωστό. Ο κόσμος πρέπει και να ξεκουράζεται κάπως.

Είδα δελτία ειδήσεων, διάβασα άρθρα από σελίδες υποκαταστήματα των καναλιών, είδα δηλώσεις πολιτικών και «επιστημόνων», μπήκα λίγο στα κοινωνικά μου δίκτυα που είχαν πιάσει αράχνες.

Μου ήρθε πάλι η μπόχα η οποία ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους μετανάστευσα. Δεν μπορούσα άλλο τη γελοιότητα, διαφθορά, διαπλοκή και την γενικευμένη τοξικότητα που ανέδυαν η πολιτική ηγεσία και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα γύρω της. Δεν μπορούσα την μπόχα της ολιγαρχίας, την υπερβολή και την άκρατη γελοιότητα και σοβαροφάνεια του ελληνικού δημόσιου βίου. 

Ισχυρός παράγοντας για να κάνω τη βαλίτσα μου (που ήταν τσάντα) ήταν και η σκέψη αν επιθυμώ η κόρη μου να μεγαλώσει σε ένα τόσο βρωμερό και τοξικό περιβάλλον. Αν για να προκόψει θα έπρεπε το κορίτσι να φιλάει κατουρημένες ποδιές (ή να κάνει ακόμα χειρότερα), να μετατραπεί σε κομματόσκυλο ή μια τραγική ύπαρξη υπηρέτης της ολιγαρχίας μπας και τη διορίσει κάποιος κάπου. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν δυο Ελλάδες. Οι δημόσιοι υπάλληλοι με τους συνταξιούχους και οι υπόλοιποι. Οι μόνοι που πληρώνονται και πάλι είναι η πρώτη μισή Ελλάδα. Η άλλη αυτοκτονεί καθημερινά για μια ακόμα φορά (μεταφορικά και κυριολεκτικά).

Το κερασάκι στην τούρτα η βόλτα μου στο ελληνικό Twitter όπου είδα ότι κυκλοφορούν οι «0,60€/Tweet» ακόμα! Ίσως έχουν αλλάξει τα τιμολόγια. Άλλαξαν και φρουρά. Αντί να υπερασπίζονται τον Σύριζα τώρα υπερασπίζονται τη ΝΔ. Με επιχειρήματα στα οποία παθαίνεις ακαριαίο εγκεφαλικό ανεύρυσμα και τρέχεις να βρεις χειρουργείο σε εποχές Covid. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ενταχθεί σε κάποιο είδος κυβερνητικής υπηρεσίας; Πληρώνονται από την «ηλεκτρονική διακυβέρνηση»; Η αλήθεια είναι δεν γνωρίζω.

Είδα το μισό τιελ να ασχολείται με το γλωσσόφιλο Βίσση-Βανδή ένδειξη της πείνας που θα ακολουθήσει σε λίγο. Είδα ένα μεγάλο μέρος να ανυπομονεί πότε θα ξαναξεκινήσει το Survivor για να μπει η ζωή του και πάλι σε μια κανονικότητα.

Θυμήθηκα γιατί μετανάστευσα. Θυμήθηκα την ατμόσφαιρα εμετού. Την αποπνικτική μπόχα.

Ο σούπερ επιστήμονας που θα έβαζε τα γυαλιά σε όλους τους επιστήμονες του κόσμου για την αντιμετώπιση του ιού (σύμφωνα με τον τρόπο που τον πλάσαραν τα ΜΜΕ) πήγε να εμβολιαστεί με φανελάκι που είχε να πλύνει από το 1984 και μάλιστα χτυπούσε ξύλο για να ξορκίσει το κακό και να επιβιώσει τον εμβολιασμό χωρίς σοβαρές παρενέργειες. Το χτύπημα του ξύλου σχολιάστηκε στο Twitter και από μη ελληνικούς λογαριασμούς.

Μια τέτοια διάνοια δεν γνώριζε ότι το σόου του εμβολιασμού θα παίξει σε όλα τα μέσα ενημέρωσης και ότι έπρεπε να δώσει 8€ να πάρει ένα νέο φανελάκι; Τι προσπάθησε να κάνει δηλαδή. Να το παίξει φτωχός καθηγητής τη στιγμή που παίζονται ασύλληπτα ποσά χρημάτων πάνω και κάτω από το τραπέζι τα οποία αποκαλύπτουν άλλοι δημοσιογράφοι; (μέσω του «Διαύγεια»). Για τόσο βλάκες περνά αυτή η νομενκλατούρα τον ελληνικό λαό;

Η τηλεόραση είναι εικόνα πρωτίστως. Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο θα υποστείς και τη δημόσια κριτική. Έτσι λειτουργούν τα πράγματα. Μια διάνοια θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό.

Είδα ξανά το πόσο εύκολα οι ξένες δυνάμεις εξαγοράζουν σχεδόν το σύνολο των μέσων ενημέρωσης και τις presstitutes που παρουσιάζουν τα δελτία ειδήσεων. Θυμήθηκα τις εποχές των μνημονίων. Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε που μετανάστευσα και στις ίδιες καρέκλες είναι οι ίδιες πόρνες της δημοσιογραφίας. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Ούτε καν τα πρόσωπα!

Μια δηλητηριώδης κατάσταση.

Μια κατάσταση ανθυγιεινή για την ευαίσθητη υγεία μου.

Μια τοξικότητα που δεν αντέχουν τα κύτταρά μου.

Θα το γράψω και ας φανεί αιρετικό για μια ακόμα φορά.

(το γραφικό μπορείς να το κατεβάσεις εδώ)

Στα 8 χρόνια που μετανάστευσα είναι ίσως η πρώτη φορά που χαίρομαι ότι έφυγα από τη χώρα.