Κοντεύει 4 τα ξημερώματα και φυσικά δεν μπορώ να κοιμηθώ. Αυτά τα fckdowns μας έχουν διαλύσει

Τα lockdowns τα κατάλαβα. Τουλάχιστον κάπως. Οι κυβερνήσεις πιάστηκαν στον ύπνο από τον νέο ιό υποτίθεται. Θα μου πεις δεν πήραν χαμπάρι τι γινόταν στην Κίνα το Γενάρη; Μάλλον όχι, αλλά τελοσπάντων τα κατάλαβα. Έπρεπε να δοθεί χρόνος στα κράτη να οργανώσουν τα συστήματα υγείας τους για να ανταπεξέλθουν στη νέα πρόκληση. Να μην κλατάρουν δηλαδή. Κατανοητό αυτό.

Περάσαμε το πρώτο lockdown γεμάτο κατανόηση. Γνωρίζαμε λίγο-πολύ ότι ούτως ή άλλως διαλυμένα ήταν τα συστήματα υγείας των περισσοτέρων χωρών και είπαμε ΟΚ ας προσλάβουν προσωπικό, ας αγοράσουν μάσκες και τον προστατευτικό εξοπλισμό που δεν είχαν, ας φτιάξουν έστω και πρόχειρα μερικά ακόμα κρεβάτια νοσηλείας και κάποια εντατικής. Θα έκαναν και κάποια γρήγορη αναδιοργάνωση για τη βελτιστοποίηση της απόδοσης του συστήματος, δεν μπορεί κάποιο σχέδιο θα είχαν. Εμείς το μόνο που είχαμε να κάνουμε ήταν να κάτσουμε σπίτι και να περιμένουμε για λίγο. Δε γαμείς, πήγαμε στρατό, έχουμε χάσει χρόνια σε άλλες παπαριές, ας κάνουμε και λίγο υπομονή. Δεν χάλασε και ο κόσμος. Θα το επιζήσουμε και αυτό. Τόσα περάσαμε.

Το δεύτερο lockdown πάλι έπιασε τις κυβερνήσεις στον ύπνο. Δεν περίμεναν δεύτερο κύμα. Με τον ίδιο ιό, χωρίς καμία νέα μετάλλαξη όλα αυτά. Εδώ άρχισαν τα νευράκια και δικαιολογημένα. Μας φλόμωσαν στο ψέμα ότι αν όλα πάνε καλά θα κάνουμε Χριστούγεννα ως άνθρωποι. Κάπως νορμάλ δηλαδή. Αυτό είπαν στις περισσότερες χώρες. Λέμε εντάξει. Μπορεί να έχει ανεβεί δυο μονάδες η πίεση αλλά δε γαμείς θα κάτσουμε πάλι σπίτι αν είναι να κάνουμε πιο νορμάλ Χριστούγεννα και πρωτοχρονιά. Άνθρωποι είναι και οι γιατροί και οι νοσηλευτές, ας μην υπερφορτωθεί το σύστημα υγείας.

Μετά μας είπαν ότι δεν ανοίγουν τις οικονομίες. Δεν αντέχουν τα συστήματα υγείας. Έχουμε πολλά κρούσματα. Εκεί άρχισαν οι αρτηρίες στον εγκέφαλο να διαστέλλονται. Σε σημείο επικίνδυνο. Μας είπαν ότι 10 Ιανουαρίου θα ανοίξουμε. Υπομονή κάντε, γιορτές είναι θα περάσουν. Μετά βγήκαν στελέχη της κυβέρνησης και μας είπαν ότι 10 Γενάρη σημαίνει «για όσο χρειαστεί». Μάλιστα. Μάθαμε τι σημαίνει και το «10 Γενάρη» στα Γερμανικά. Η γνώση είναι δύναμη.

Τώρα πάμε πια στη φάση των fuckdowns. Είναι δηλαδή η φάση που σε βάζουν κάτω και σε πηδάνε. Όχι μόνο εσένα προσωπικά αλλά και το σύνολο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την οικονομία, την ψυχική σου ισορροπία, την σωματική σου υγεία, τις σχέσεις σου, τα παιδιά σου, τους φίλους σου, τα σχέδιά σου, τα όνειρα, τα θέλω σου, ΟΛΑ. Ασύστολο παρά φύσιν σεξ. Ασιάλωτο και χωρίς βαζελίνη. Σκέτο.

Οτιδήποτε μας προκαλεί χαρά και μας κάνει ανθρώπους, όπως η παρέα, οι φίλοι, η αγάπη, ο έρωτας, το γέλιο, η χαρά, η ομορφιά της φύσης, το παιχνίδι με το παιδί σου στην εξοχή, οι εκδρομές, η επαγγελματική σου εξέλιξη. Fucked. Έτσι απλά.

Πως να κοιμηθείς μετά. Αν είσαι σκεπτόμενος άνθρωπος, αν δεν αντέχεις το συστηματικό ποτό, τους μπάφους και δεν παίρνεις μυστήρια χάπια δεν υπάρχει περίπτωση να κοιμάσαι σα πουλάκι. Δεν υπάρχει περίπτωση.

Φύγαμε από την Ελλάδα να γλιτώσουμε από τα μνημόνια και να στήσουμε μια νέα ζωή. Απαρνήθηκα τη θάλασσα χωρίς την οποία υποφέρω. Απαρνήθηκα τον ελληνικό ουρανό, το ελληνικό χώμα. Για έναν απλό λόγο. Το μέλλον. Να ζήσεις με κάποια αξιοπρέπεια. Να δουλέψεις. Να νιώσεις την χαρά να συνεργάζεσαι με πανέξυπνους ανθρώπους κάθε μέρα, να δημιουργείς και γιατί όχι να βγάζεις χρήματα. Να λάβεις μέρος στο απίστευτο ταξίδι που λέγεται πρόοδος, καινοτομία, μέλλον.

Το μόνο που διαβάζεις είναι ότι δεν την παλεύουν πάλι και η νέα μετάλλαξη που είναι πολύ πιο μεταδοτική (και είναι ήδη παντού) θα ζορίσει υπερβολικά .. τα συστήματα υγείας. Α, ναι διαβάζεις και για κάτι άλλο όλη μέρα. Τα σκατοεμβόλιά τους και πως θα μας αναγκάσουν να τα κάνουμε θέλουμε δε θέλουμε. Στον κώλο τους να τα βάλουν. Μαζί με το μπουρί της σόμπας. Της αναμμένης σόμπας.

Δεν ξέρω αν εσείς κοιμάστε σαν πουλάκια. Αν το κάνετε απλά σας ζηλεύω.

Ας φτιάξω καφέ. Δεν έχει νόημα να ξαπλώνω σα το μαλάκα.