30 χρόνια μάχης για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το tomsnews το 2022 κλείνει 3 δεκαετίες αγώνα

Σε ηλικία μόλις 16 ξεκίνησα να γράφω. Σε ένα μικρό περιοδικό των Σερρών είχα μια στήλη τεχνολογίας. Η γραφή είναι ένα πάθος που με συντροφεύει εδώ και 3 δεκαετίες. Μια ιδιόμορφη εσωτερική ανάγκη. 

Ίσως σε έναν άλλο κόσμο να είχα ακολουθήσει το επάγγελμα του δημοσιογράφου. Η δυσωδία του κλάδου όμως με απέτρεψε από το να το κάνω. Προφανώς αν το είχα κάνει και είχα πουλήσει την ψυχή μου στην κόλαση σήμερα θα ήμουν πλούσιος. Δεν είμαι όμως. Επέλεξα να μην εξασφαλίσω μια θέση στην αιώνια πυρά όπως όλοι αυτοί που σήμερα προωθούν την αρρώστια και το θάνατο σε ενήλικες και παιδιά.

Το tomsnews δεν λεγόταν πάντα έτσι. Ήταν όμως πάντα «τα νέα του Τομ». Έγραφα για τις εμπειρίες, τους προβληματισμούς, τις εξελίξεις και φιλοσοφούσα για το μέλλον.

Σήμερα η σελίδα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ στη ζωή μου. Μια σελίδα για να φωνάξω τις σκέψεις μου. Σκέψεις που δεν διαβάζω και δεν βλέπω να δημοσιεύονται πουθενά αλλού.

Η λογοκρισία πλέον έχει φτάσει σε επίπεδα ολοκληρωτικών καθεστώτων. Αν έγραφα αυτά που γράφω εδώ σε κάποιο από τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα θα μου ξήλωναν το λογαριασμό εντός ολίγων ωρών.

Η σελίδα πέρασε από το Blogspot σε Wordpress και στη συνέχεια στο CMS που έγραψα μόνος μου. Ίσως σήμερα αποτελεί το πλέον τεχνολογικά εξελιγμένο Blog ιδιώτη στο Ελληνικό διαδίκτυο. Ένα εργαλείο που ήθελα να έχω απλά για να φωνάζω τις σκέψεις μου. Να τις διαβάζει και κάποιος άλλος. Ίσως να υπάρχουν και άλλοι με τις ίδιες ανησυχίες και προβληματισμούς.

Μέσα από τη διαδικασία της γραφής γνώρισα υπέροχους ανθρώπους. Μέσα από τα στατιστικά της σελίδας αντιλήφθηκα ότι δεν είμαι ο μόνος που διαφωνεί με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα ο κόσμος μας. Υπήρξαν μέρες που δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι διάβασαν ένα άρθρο μου. Άνθρωποι οι οποίοι κοινοποίησαν τα άρθρα μου σε όλα τα μήκη και πλάτη του ιστού. Άρθρα μου αναδημοσιεύονται από διάφορες σελίδες του Ελληνικού ιστού. Φυσικά σου επιτρέπω να το κάνεις και εσύ με μια παραπομπή στο τέλος.

Σήμερα βέβαια οι κοινοποιήσεις λόγω λογοκρισίας είναι σχεδόν αδύνατες. Η σελίδα όμως όχι απλά διατηρεί την επισκεψιμότητά της αλλά παρουσιάζει και φρενήρεις ρυθμούς ανάπτυξης. Δεν περίμενα ότι η σελίδα θα μπορούσε να λειτουργήσει ουσιαστικά χωρίς κοινωνικά δίκτυα. Λειτουργεί όμως.

Έγραφα άρθρα όταν ήμουν στα καλά μου. Έγραφα άρθρα άρρωστος. Με πόνους, με πυρετό, με συμπτώματα εξάντλησης. Έγραφα ένα άρθρο για μισή ώρα και στη μέση του άρθρου δεν άντεχα και σταματούσα. Ξάπλωνα. Μετά συνέχιζα να γράφω. Ποτέ δεν άφησα το πληκτρολόγιο.

Υπήρξαν κενά στο ρυθμό των δημοσιεύσεων και θα υπάρξουν και άλλα. Η δουλειά που κάνω σήμερα με εξαντλεί τόσο σωματικά όσο και (κυρίως) ψυχικά. Το 8ωρο (που είναι 9ωρο ή δεκάωρο) σκοτώνει τη δημιουργικότητα. Αυτό είναι γνωστό και αυτός είναι και ο λόγος που εφευρέθηκε.

Στις σκοτεινές εποχές που ζούμε το tomsnews είναι το παρεάκι μου. Ίσως και το δικό σου παρεάκι. Μια γωνιά τους διαδικτύου όπου κάποιος γράφει αυτά που πάντα ήθελες να γράψεις εσύ ο ίδιος.

Το tomsnews είναι εδώ. Εκτελείται με τα πιο σύγχρονα εργαλεία λογισμικού που υπάρχουν στον κόσμο μας. Για σένα. Για μένα.

Στην περίπτωση που οι εποχές γίνουν ακόμα πιο σκοτεινές το tomsnews θα παραμείνει εδώ. Απλά ίσως μεταφερθεί στο Dark Web. Το σίγουρο είναι ότι θα συνεχίσω να γράφω.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να έχεις αναγνώστες επί τρεις δεκαετίες. Όταν μου το θυμίζουν φίλοι της σελίδας με κάποιο Εmail κάθε μα κάθε φορά εκπλήσσομαι.

Έχω εισπράξει πολλή αγάπη μέσω του blog μου και σας ευχαριστώ για αυτό.

Πάμε λοιπόν για άλλες 3 δεκαετίες.

Για όσους έχουν της απορία τι μουσική ακούω όταν γράφω τα άρθρα αυτή την εποχή η απάντηση είναι «Ο Ιωάννης της Αποκάλυψης» 😂🤣😂🤣