Υπήρχαν δυο λόγοι να μεταναστεύσεις στη Γερμανία. Τώρα χάθηκαν και οι δυο
Όταν αφήνεις την πατρίδα σου, το σπίτι σου, την οικογένεια και τους φίλους σου πρέπει να υπάρχουν εξαιρετικά δελεαστικοί λόγοι για να το κάνεις. Η αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος είναι στην ανθρώπινη φύση. Έχουμε ανάγκη την ελπίδα, το φως στο τούνελ. Στη Γερμανία από χθες κάηκαν τα φώτα.
Η Γερμανία είναι μια ιδιόμορφη χώρα. Στηρίζεται μεταπολεμικά στην εισαγωγή επιστημονικού και εργατικού δυναμικού από διάφορες χώρες του κόσμου.
Η χώρα τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έντονα σημάδια υπογεννητικότητας και γήρανσης. Αν αφαιρέσεις από τη χώρα τους μετανάστες αμφιβάλλω αν θα σου μείνουν πολλά παιδιά τα οποία έχουν γεννηθεί από αμιγώς Γερμανούς γονείς. Για παράδειγμα στην τάξη της κόρης μου από τα 30 παιδιά τα 25 δεν είναι απόγονοι δυο Γερμανών γονέων. Αν επιστρέψουν οι γονείς στις χώρες από τις οποίες προήλθαν θα μείνει η τάξη με 5 μαθητές!
Η πανίσχυρη (ως τώρα) γερμανική μηχανή έχει συνεχή ανάγκη στη μετάγγιση εργατικού, επιστημονικού δυναμικού καθώς και παιδιών για να παραμείνει όρθια. Πολύ περισσότερο από κάθε άλλη χώρα. Αν σήμερα αποφασίσουμε να φύγουμε όλοι όσοι έχουμε μεταναστεύσει από τη χώρα δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Ούτε ρεύμα δεν θα έχουμε. Τα εργοστάσια θα παραλύσουν. Έχω «κουραστεί» στη δουλειά μου να βλέπω email στα οποία στο τέλος υπογράφει Έλληνας. Όχι, η δουλειά μου δεν έχει καμία σχέση με Ελληνική εταιρεία ή πελάτες. Τα email είναι στα γερμανικά. Κάθε φορά σκέφτομαι πόσες χιλιάδες Έλληνες βρίσκονται σε διοικητικές θέσεις και μη σε αυτή τη χώρα. Πόσοι εγκατέλειψαν την Ελλάδα για να προσφέρουν την τεχνογνωσία και τον κόπο τους σε μια ξένη χώρα.
Υπήρχαν δυο λόγοι για να μεταναστεύσεις στη Γερμανία
- Ήταν μια ελεύθερη και δημοκρατική χώρα
- Είχε δουλειές με καλούς μισθούς
Τέλος. Αυτά ήταν.
Δεν μεταναστεύεις στη Γερμανία για τις υπέροχες θάλασσες, τα τοπία, τις τροφές, την ανέμελη ζωή, την έντονη κοινωνικότητα, τις παρέες, τους δρόμους, τα δάση και τα όμορφα τραίνα.
Δεν αφήνεις τη χώρα σου για να γευτείς τη γερμανική κουλτούρα τα ήθη και τα έθιμα.
Στη Γερμανία έρχεσαι για να δουλέψεις και να έχεις μια σχετική οικονομική άνεση.
Βασική προϋπόθεση όμως για να ζήσεις και να δουλέψεις σε μια χώρα είναι αυτό να συμβαίνει σε καθεστώς ελευθερίας και δημοκρατίας. Κανείς δεν μεταναστεύει στην Κίνα ή τη Βόρεια Κορέα ακόμα και αν έχουν ή δεν έχουν δουλειές εκεί. Εκτός και αν ο μισθός είναι αστρονομικός και εργασθείς για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Είναι βασική προϋπόθεση για να πας σε μια χώρα μόνιμα να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την άποψη του πολίτη και πόσο μάλλον το σώμα του και τι χώνει μέσα σε αυτό! Τι κάθομαι και γράφω εν έτει 2021.
Χθες ανακοινώθηκε ότι από το Φεβρουάριο παραδίδεις το σώμα σου στις ορέξεις της Γερμανικής κυβέρνησης. Θα σε τρυπάει με ό,τι γουστάρει και μάλιστα κάθε 6 μήνες. Αν αρνηθείς θα αντιμετωπίσεις περίπου την τύχη των Εβραίων επί ναζιστικής Γερμανίας. Εξοντωτικά πρόστιμα και ποινές φυλάκισης. Πλήρης αποκλεισμός από κάθε επαγγελματική ή κοινωνική δραστηριότητα.
Πείτε μου εσείς ποιος ηλίθιος θα αφήσει το σπίτι του για να μεταναστεύσει σε μια τέτοια χώρα!
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο λόγο της μετανάστευσης, χάνεται και αυτός.
Μετά το ολοκαύτωμα των επιχειρήσεων τουρισμού, εστίασης, εκδηλώσεων, εκθέσεων κτλ οι θέσεις εργασίας αρχίζουν και μειώνονται δραματικά. Στη χώρα 1 στις 7 θέσεις εργασίας εξαρτώνται από το αυτοκίνητο.
Ποιο αυτοκίνητο. Με τα λοκντάουν ο κόσμος δεν χρειάζεται καινούργιο αυτοκίνητο. Είτε κρατάει το παλιό είτε δεν αγοράζει καθόλου. Το ίδιο κάνουν και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Όχι μόνο αυτό αλλά ακυρώνουν και τα leasing λόγω της οικονομικής δυσπραγίας.
Είμαι λάτρης των αυτοκινήτων. Πούλησα το τελευταίο πριν μερικά χρόνια. Σιγά μην μπλέξω με δάνεια να πάρω αυτοκίνητο τη στιγμή που θα μας ξεσκίσουν στα λοκντάουν πάλι και μάλιστα τη στιγμή που βάζω πλώρη να φύγω από τη νέα σφηκοφωλιά του ναζισμού που εγκαθιδρύθηκε από χθες.
Δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι.
Η Γερμανία είναι μια χώρα που πρόσφερε συγκεκριμένα πράγματα. Ζωάρα δεν ζει κανένας εδώ. Οι άνθρωποι είναι επί το πλείστον ψυχροί και κλεισμένοι στον εαυτό τους. Δεν έκανα κανένα Γερμανό φίλο τη σχεδόν δεκαετία που είμαι εδώ. Όχι, δεν φταίει η γλώσσα. Γνωρίζω άπταιστα γερμανικά. Στην Ελλάδα το κινητό δεν σταματούσε. Εδώ ξεχνάω ότι το έχω.
Όχι, δεν έχω καμία όρεξη να αγωνιστώ για τη Γερμανία
Η χώρα είναι δική τους. Τους ανήκει. Προσφέρω τις υπηρεσίες μου απλά και αμείβομαι για αυτό. Πληρώνω τους φόρους μου και το βουλώνω. Αυτή είναι η σχέση μου με τη χώρα.
Αν γίνει κάποια πορεία φυσικά και θα είμαι παρόν. Σας υποσχέθηκα βίντεο από το ξύλο της νέας Βέρμαχτ. Ως εκεί όμως.
Αν η πολίτες της Γερμανίας (εναντίων των οποίων δεν έχω τίποτα) αποφασίσουν ότι αυτή είναι η χώρα που θέλουν, δεν μου πέφτει λόγος. Να τη χαίρονται.
Όταν αποφασίσεις να πολεμήσεις την τυραννία κάνε το για την πατρίδα σου. Αυτή είναι η άποψή μου. Απελευθέρωσε τη δική σου χώρα ή τουλάχιστον κάνε ό,τι μπορείς σε αυτή την κατεύθυνση. Για τη χώρα την οποία σε φιλοξενεί ας αποφασίσουν αυτοί στους οποίους ανήκει. Δεν έχω καμία δουλειά να ξοδέψω χρόνο, χρήμα, κόπο ή ακόμα και τη ζωή μου για αυτό.
Η Γερμανία έκανε χθες ένα καταστροφικό λάθος.
Έδειξε για μια ακόμα φορά στην ανθρωπότητα ότι δεν έμαθε τίποτα από την ιστορία της.
Το κοκτέιλ Γερμανίας και απολυταρχισμού είναι καταστροφικό. Η ιστορία της χώρας είναι τόσο σκοτεινή που δεν θα έπρεπε να επαναληφθεί ποτέ. Αυτό προσπάθησαν να αποφύγουν και οι σύμμαχοι μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Απέτυχαν όμως.
Όταν δεν διδάσκεσαι από την ιστορία σου, είσαι αναγκασμένος να τη ζήσεις ξανά.
Χωρίς εμένα όμως.
