Αζιθρομυκίνη: μέρα 2η και 3η. Πως πάνε τα πράγματα;
Το άρθρο αυτό αποτελεί συνέχεια προηγούμενου. Αλήθεια πως πήγε η 2η και 3η μέρα μετά τη λήψη Αζιθρομυκίνης αφού πέρασα Κόβιντζ άσχημα;
Για όσους φίλους δεν διάβασαν το προηγούμενο άρθρο «Η εμπειρία μου με την αζιθρομυκίνη. Κάνει για να συνέλθεις αν έχεις περάσει Κόβιντζ άσχημα;» θα συνιστούσα να το διαβάσουν για να βγάζει νόημα η συνέχεια.
Μέρα 2η
Η δεύτερη μέρα κύλισε περίπου όπως η πρώτη.
Ένιωσα πάλι να ζεσταίνεται το σώμα μου και είχα έντονους πόνους στο κάτω μέρος του πνεύμονα. Επίσης μισή ώρα μετά είχα λίγη ζαλούρα. Σαν να χτύπησα 2 τσιπουράκια ξεροσφύρι. Αυτό το οποίο δεν έκανα ήταν να πιάσω το ψηφιακό μου θερμόμετρο να δω αν όντως το σώμα μου ανέβασε έστω και λίγο θερμοκρασία. Δεν μπορώ να σας πω αν όντως ανέβασα δέκατα ή ήταν απλά η αίσθηση που είχα. Συνήθως όμως δεν φαντάζομαι πράγματα.
Νέο στην υπόθεση ήταν ότι το πεπτικό μου αποφάσισε να εκκενωθεί εντελώς. Δεν θέλω να κάνω το άρθρο αηδιαστικό οπότε δεν θα επεκταθώ. Την άλλη μέρα όμως ακόμα καλύτερα! Να σημειώσω στο σημείο αυτό ότι δουλεύω δεκάωρα. Όχι απαραίτητα οι καλύτερες συνθήκες ανάρρωσης μετά από τραγικό Κόβιντζ. Ταυτόχρονα εκτελώ και καθήκοντα αντικατάστασης συναδέλφου που βρίσκεται σε άδεια. Διπλή δουλειά δηλαδή.
Μέρα 3η
Αυτή τη φορά καμία αίσθηση. Σαν να μην το πήρα. Το σώμα μου δεν είχε αυτή την αίσθηση ότι ανέβασε θερμοκρασία το μοτέρ. Κανένας πόνος στο κάτω μέρος του πνεύμονα. Καμία διάρροια.
Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά. Απίστευτη ενέργεια! Νιώθω ο παλιός καλός Τομ ο οποίος θέλει να αλλάξει τον κόσμο. Ο Τομ που όλα τα μπορεί.
Όχι δεν ξεκουράστηκα. Το αντίθετο μάλιστα. Χθες ήταν μια πολύ δύσκολη και αγχωτική μέρα. Τελευταία μέρα στη δουλειά πριν την άδεια. Δυστυχώς κανείς δεν μπορεί να με αντικαταστήσει. Κανείς στη δουλειά δεν έχει την τεχνογνωσία μου. Δεν το λέω με κομπασμό. Το λέω με στεναχώρια. Δεν μπορείς να την κοπανήσεις χωρίς άγχος. Πρέπει να τα έχεις τελειώσει όλα διότι απλούστατα δεν υπάρχει κανένας άλλος να τα κάνει.
Αυτή είναι λοιπόν η εμπειρία μου με την Αζιθρομυκίνη.
Να ευχαριστήσω ξανά το μη επίορκο γιατρό που μου τα έγραψε και πιθανώς έχει σώσει πολύ κόσμο. Να είναι καλά και αν πιστεύει στο Θεό ας τον φυλάει.
Υπάρχουν και καλοί γιατροί φίλοι μου. Απλά ασφυκτιούν και αυτοί υπό αυτές τις συνθήκες. Κάποια στιγμή θα βγουν μπροστά να μιλήσουν.
Φιλί στο κούτελο με 3 δόσεις Αζιθρομυκίνης.
