Οι μισοί απορούν γιατί δεν έχουμε κατέβει ακόμα όλοι στους δρόμους και οι άλλοι μισοί λένε να μην το κάνουμε ποτέ

Η πρώτη ομάδα πολιτών δικαιολογημένα έχει φτάσει στα όριά της και θέλει να αλλάξει η κατάσταση με κάθε κόστος το συντομότερο, η δεύτερη ομάδα σκέφτεται ότι κάθε αναταραχή απλά θα δώσει στους νεοταξίτες το πάτημα για την επιβολή ακόμα σφοδρότερης τυραννίας.
Η αλήθεια είναι ότι και οι δυο κατηγορίες πολιτών έχουν το δίκιο τους.
Το πρώτο που οφείλουμε να αντιληφθούμε είναι ότι στην περίπτωση που κατέβουμε στους δρόμους δεν θα κατέβουμε όλοι. Συνήθως διαμαρτύρεται μια μειοψηφία. Οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι. Καταρχάς η Δύση γέρασε. Μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Μια πλειοψηφία δυστυχώς είναι και υπέρβαροι. Άνθρωποι που δύσκολα μπορούν να περπατήσουν χιλιόμετρα. Φυσικά είναι και τα μικρά παιδιά που καλό θα ήταν να μην συμμετέχουν σε τέτοιες κινητοποιήσεις λόγω της αστυνομικής βίας που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια.
Η μειοψηφία αυτή που έχει το θάρρος να διαμαρτυρηθεί προφανώς θα προκαλέσει αναστάτωση και θα χαλάσει τη «ζαχαρένια» στην πλειοψηφία που θα κάτσει στο σπίτι της. Είναι εντελώς λογικό. Κλείνουν δρόμοι, πιθανώς εντείνονται τα προβλήματα στην τροφοδοσία των καταστημάτων, υπάρχουν π.χ διακοπές ρεύματος, ύδρευσης, επικοινωνιών. Εξαρτάται ποιοι συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις και τη μορφή τους.
Μετά από ένα διάστημα η πλειοψηφία στρέφεται κατά της μειοψηφίας. Φυσικά με τον καθοριστικό εμετικό ρόλο και τις μεθόδους των μηχανισμών προπαγάνδας. Στρέφεται δηλαδή μια μερίδα πολιτών κατά αυτών που διαμαρτύρονται. Τότε επεμβαίνει το «κράτος» και ψηφίζει ακόμα σκληρότερους νόμους για τον περιορισμό των κινητοποιήσεων και την ποινικοποίηση και παραδειγματική τιμωρία των διοργανωτών. Ακόμα αυστηρότεροι νόμοι, ακόμα περισσότερη λογοκρισία. Μια τρύπα στο νερό δηλαδή.
Σε ό,τι αφορά τη μάχη στους δρόμους τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα
Οι πολίτες κατεβαίνουν με το τζινάκι και το τισερτάκι τους απέναντι σε μαυροφορεμένα τακτικά στρατεύματα που έχουν τη διαστροφή να γράφουν «Police» στις στολές τους. Τα στρατεύματα αυτά όπως αποδείχθηκε τα τελευταία χρόνια δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ανοίξουν πυρ με πλαστικές ή κανονικές σφαίρες. Απέναντι σε «γυμνούς» ανθρώπους. Δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσεις συντεταγμένα στρατεύματα χωρίς συντεταγμένο στράτευμα. Τόσο απλό είναι. Αυτά τα διδάσκεσαι σε οποιαδήποτε στρατιωτική σχολή του κόσμου. Είσαι χαμένος από χέρι. Αν πας να δημιουργήσεις κάτι τέτοιο θα χαρακτηριστεί εντός ωρών τρομοκρατική οργάνωση και θα βρεθείς ισόβια στη φυλακή. Το έχουν καλύψει και αυτό το κομμάτι.
Από την άλλη όσα εγκλήματα και αν διαπράξουν οι μαυροφορεμένοι Storm Troopers (βλ. πόλεμο των Άστρων) παραμένουν ατιμώρητα. Αν αρνηθείς οτιδήποτε η προβάλεις αντίσταση κατά των μελών αυτού του στρατού θεωρείται «αντίσταση κατά της Αρχής» και βρίσκεσαι υπόδικος. Τόσο απλό είναι.

Στις στρατιωτικές σχολές μαθαίνεις ότι στην περίπτωση που αντιμετωπίζεις τακτικό στράτευμα ενώ εσύ δεν έχεις η μόνη αποτελεσματική λύση είναι ο ανταρτοπόλεμος. Δεν τα γράφω εγώ αυτά. Διαβάστε. Θα επανέλθω και σε αυτό το θέμα σε μελλοντικό άρθρο.
Μα θα μου πείτε και τι να κάνουμε. Να περιμένουμε να μετατραπούμε σε αποικία της Κίνας; Ήδη αυτό που βιώνουμε δεν έχει καμία σχέση με δημοκρατία που σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Επίσης έχετε απόλυτο δίκιο.
Φαντάζει καλή ιδέα να κατεβούμε μια μέρα όλοι στους δρόμους, να τους πάρουμε στο κυνήγι και όλος αυτός ο βόθρος συμφερόντων και οι μαριονέττες τους να σηκωθούν να φύγουν νύχτα με ελικόπτερα. Μια πολύ όμορφη ιδέα. Ρομαντική θα έλεγα. Δυστυχώς όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.
Να τονίσω στο σημείο αυτό ότι δεν είμαι κατά των κινητοποιήσεων, κατά της διαμαρτυρίας. Συμμετείχα το διάστημα που ήμουν στην Αθήνα σχεδόν σε κάθε διαμαρτυρία κατά των μνημονίων που δεν είχε απόλυτα κομματικό χαρακτήρα. Αντιλήφθηκα όμως ότι το παιχνίδι αυτό οι νεοταξίτες το γνωρίζουν καλά και δεν το φοβούνται.
Αυτό το οποίο τρέμουν είναι η ανυπακοή και ο «ανταρτοπόλεμος». Μορφές «ασύμμετρης απειλής». Αυτό το οποίο δεν περιμένουν και είναι αδύνατον να ελέγξουν. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε ένα τεράστιο στρατηγικό πλεονέκτημα. Είμαστε 8 δις και ο πυρήνας των νεοταξιτών θα μπορούσε άνετα να ταξιδέψει με ένα μόλις εκδρομικό λεωφορείο. Ο μόνος τρόπος που μπορούν και επιβάλλουν τη διαστροφή τους είναι μέσω της υπακοής των υφισταμένων και των υφισταμένων αυτών και πάμε παρακάτω. Αν σπάσει για οποιοδήποτε λόγο αυτή η αλυσίδα θα μένει απλά ένα εκδρομικό λεωφορείο γεμάτο τύπους με ακράτεια και ασφυκτική μπόχα από σκατά.