Αυτό το τι ζούμε ρε μαλάκα μου στη μεγαλύτερη διάστασή του από ποτέ!

Είναι κάμποσα χρονάκια τώρα που ζούμε στη σφαίρα του Μάτριξ. Από το 2010 αρχίσαμε όσοι ειδικά ζούμε ή ζούσαμε στην Ελλάδα να μας αγγίζει εξ απαλών ονύχων το πρόβλημα.
Δεν γράφω εδώ κάτι που δεν ξέρετε. Από το Σεπτέμβριο του 2008, όσοι παρακολουθούμε τα παγκόσμια δρώμενα, με την κατάρρευση της Lehman Brothers, κάτι καταλάβαμε πως δεν θα πάει καθόλου καλά.
Η παραπάνω εταιρεία λοιπόν όπως αναφέρει το λήμμα της Βικιπαίδεια, ήταν μια παγκόσμια εταιρεία χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Πριν από την κήρυξη πτώχευσης το 2008, η Lehman ήταν η τέταρτη μεγαλύτερη επενδυτική τράπεζα στις Ηνωμένες Πολιτείες (πίσω από τις Goldman Sachs, Morgan Stanley και Merrill Lynch), την επιχειρηματική δραστηριότητα στην επενδυτική τραπεζική, τις πωλήσεις μετοχών και συναλλαγών (ιδιαίτερα τα ομόλογα των ΗΠΑ), την έρευνα, τη διαχείριση επενδύσεων, τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια και την ιδιωτική τραπεζική. Η Lehman λειτούργησε για 158 χρόνια από την ίδρυσή της το 1850 μέχρι το 2008.
Στις 15 Σεπτεμβρίου του 2008, η εταιρεία κήρυξε προστασία πτώχευσης (Chapter 11) μετά τη μαζική έξοδο των περισσότερων πελατών της, τη δραστική μείωση των αποθεμάτων της, και την υποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων από τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, που σε μεγάλο βαθμό προκλήθηκε από τη συμμετοχή της Lehman στην κρίση ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου (subprime mortgage crisis) και τους μετέπειτα ισχυρισμούς για αμέλεια και κακοδιαχείριση. Η αίτηση πτώχευσης της Lehman είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία των ΗΠΑ, ενώ πιστεύεται ότι έχει διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Την επόμενη μέρα, η Barclays ανακοίνωσε τη συμφωνία της με την αγορά, υπό έγκριση, της επενδυτικής τραπεζικής της Βόρειας Αμερικής και των εμπορικών τμημάτων της Lehman μαζί με κτίριο της έδρας στη Νέα Υόρκη. Στις 20 Σεπτεμβρίου του 2008, μια αναθεωρημένη έκδοση της εν λόγω συμφωνίας εγκρίθηκε από τον ειδικό Δικαστή σε θέματα Πτώχευσης των ΗΠΑ, Τζέιμς Μ. Πεκ. Την επόμενη εβδομάδα, η Nomura Holdings ανακοίνωσε ότι θα αποκτούσε τη δικαιόχρηση (franchise) της Lehman Brothers στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, του Χονγκ Κονγκ και της Αυστραλίας, καθώς και της επενδυτικής τραπεζικής και των μετοχών των επιχειρήσεων της Lehman Brothers στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Η συμφωνία τέθηκε σε ισχύ στις 13 Οκτωβρίου του 2008.
Από τότε πήραμε πλανητικά την κατρακύλα, σε κατηφόρα με κλίση ενενήντα μοιρών που κάπου στο τέλος έχει ένα τοίχο από χάλυβα. Στην Ελλάδα, μας προειδοποιούσαν καθημερινά πως θα πτωχεύσουμε, θα γυρίσουμε στη δραχμή αλλά θα χρωστάμε σε ευρώ, πως θα μας δεσμεύσουν τις οικονομίες μας στις τράπεζες κλπ κλπ. Τα ξέρετε όλα αυτά, μια υπενθύμιση κάνω. Πέρασαν 14 χρόνια από τότε, τα κράτη κόβουν χρήμα ανεξέλεγκτα, οι λαοί χρεώνονται ασύστολα, μειώνεται καθημερινά η αγοραστική τους δύναμη, αυξάνεται ραγδαία ο φόβος, η ανασφάλεια και η ψυχική τρομοκρατία.
Πριν 14 χρόνια βέβαια, δεν είχαμε πρόσβαση στο διαδίκτυο όπου κι αν βρισκόμασταν. Κι αυτό λίγο μας έσωζε, ειδικά αν είχαμε και τις τηλεοράσεις κλειστές την ώρα των δήθεν ενημερωτικών εκπομπών.
Σήμερα και να θες να απέχεις δε μπορείς. Το μεγαλύτερο όπλο τους είναι ο φόβος μας. Και έχουν καταφέρει να το πετύχουν. Οι περισσότεροι έχουν φοβηθεί τόσο που κάνουν όσα τους λένε χωρίς δεύτερη σκέψη και νομίζουν κιόλας πως σωστά πράττουν!
Έχω περάσει κι εγώ από αυτό το στάδιο, γιατί έχω παιδιά! Για μένα δε με νοιάζει. Ας πεινάσω, ας κρυώσω, ας πεθάνω στην τελική. Κανείς δε ζει για πάντα!
Άρχισαν οι Γερμανοί να αγοράζουν σόμπες υγραερίου, εντωμεταξύ οι μπουκάλες υγραερίου έχουν εξαφανιστεί! Πόσες μέρες θα σε ζεστάνει μια μποτίλια; Μετά;
Απειλούμαστε με διακοπές νερού και ρεύματος, μας είπαν εδώ στις ειδήσεις, πως για 14 μέρες πρέπει να έχουμε ατομικά προμήθειες φαγητού και νερού. Τουαλέτα που θα πηγαίνουμε οεο;;;; Για 14 μέρες!! Μετά τι θα αλλάξει δηλαδή; Θα ανοίξει τη στρόφιγγα ο Βλαδίμηρος; 14 μέρες μέρες λένε θα μας κλείσουν μέσα διότι δε θα κινείται τίποτα. Γιατί 14;;;; Ρωτάω η αφελής.
Με τον ιό είχαν εξαφανιστεί τα μακαρόνια και τα χαρτιά υγείας. Μαζί κι εγώ, είχα αγοράσει καμιά δεκαριά συσκευασίες κωλόχαρτο που ευτυχώς δε λήγει, το οποίο μου τελείωσε πριν πέντε περίπου μήνες! Δεν το συζητώ για τα μακαρόνια, ακόμη τα ληγμένα μαγειρεύω!
Αν δεν είχαμε πρόσβαση στο διαδίκτυο και τηλεοράσεις πόσο φόβο θα μας προπαγάνδιζαν ε;
Ελάτε παιδιά να μην τους κάνουμε τη χάρη. 'Ετσι κι αλλιώς τι έχουμε πει; Μόνο το τώρα έχουμε, τίποτε άλλο.
Πάμε στο αφιερωμένο τραγουδάκι για τους πιστούς μας φίλους, με πολλή αγάπη από μένα.