Επιστροφή στην αντικανονική ροή του προγράμματος
Δεν υπάρχει πια κανονική ροή του προγράμματος. Ούτε στο blog, ούτε στην καθημερινότητα, ούτε στην εργασία. Για την ακρίβεια δεν ρέει τίποτα. Έχουν κολλήσει όλα.
Θα έχετε παρατηρήσει ότι δεν γράφω πια συχνά στη σελίδα. Ούτε γνωρίζω αν και πότε θα μπορώ να γράφω και πάλι τακτικά.
Θα το ήθελα πολύ. Αγαπώ αυτή τη σελίδα. Μια ζεστή αγκαλιά και ένα δωράκι που βλέπετε στη φωτογραφία του άρθρου από την κόρη μου χθες το βράδυ, μου θύμισε ότι αγαπώ αυτή τη σελίδα. Το είχε παρατηρήσει η κόρη μου από πολύ μικρή ηλικία. Έτσι παρά την κατάστασή μου έκατσα στον υπολογιστή να σας γράψω ένα άρθρο με τα νέα μου.
Ο λόγος της απουσίας μου είναι η εξάντληση. Όχι τόσο σωματική αλλά περισσότερο ψυχική. Φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος. Η κατάσταση στη Γερμανία δεν είναι καλή. Όχι, δεν τρώμε ακόμα από τους κάδους. Απλά η Γερμανία αυτή τη στιγμή έχει μια κυβέρνηση η οποία θα μπορούσε να έχει βγει από δυο μέρη. Τσίρκο ή άσυλο ψυχοπαθών. Το λάθος της εποχής μας είναι ότι κλείσαμε όλα τα άσυλα και αντί να προσπαθούμε να θεραπεύσουμε αυτούς τους ανθρώπους, τους βάλαμε (βάλανε) να καθορίζουν τις τύχες μας.
Στην εργασία η κατάσταση μετατρέπεται σε ψυχιατρείο. Αρχίζει η επίδραση των μικροθρόμβων στον εγκέφαλο των τριπλό ή τετραπλοτρυπημένων με τους οποίους συνεργάζομαι. Αρχίζουν όπως περιέγραφαν ο Dr Roger Malone και ο Dr Peter McCullough τα φαινόμενα απώλειας ενσυναίσθησης και της αδυναμίας πραγματοποίησης λογικών σκέψεων. Το περίμενα, είναι η αλήθεια. Το περίεργο σε όλη μου τη ζωή είναι ότι προβλέπω κάτι, συχνά γράφω για αυτό και όταν συμβαίνει.. εκπλήσσομαι.
Μπορείς να εργαστείς υπό αυτές τις συνθήκες; Η απάντηση είναι προφανώς όχι. Το πρώτο μου βήμα είναι η συγγραφή μιας επιστολής καταπέλτη την οποία και θα παραδώσω στην διοίκηση της εταιρείας. Μετά από αυτή πιθανότατα θα με σουτάρουν. Δεν έχω όμως άλλη επιλογή. Δεν μπορώ να είμαι άρρωστος όλη μέρα ψυχικά και σωματικά επειδή κάποιοι αποφάσισαν να κάνουν πειράματα με mRNA στο κορμί τους.
Δεν είμαι σε θέση πια να κάνω το οτιδήποτε. Πήρα μια μέρα άδεια, γιατί 5 μέρες ψυχιατρείο δεν παλεύονται. Πρέπει να προστατέψω τον εαυτό μου. Η υγεία είναι πάνω από όλα. Έχουν έρθει κάποια πράγματα από το Άμαζον τα οποία δεν έχω καν τη δύναμη να τεστάρω αν λειτουργούν. Τέτοιο χάλι. Μεταξύ μας έχει διαλύσει και αυτό. Σχεδόν αδυνατεί να μου παραδώσει οτιδήποτε. Παραγγέλνω επί 10 χρόνια από δαύτους, η κατάσταση σήμερα είναι χειρότερη από ποτέ. Περίπου 1.900 Γερμανοί βγαίνουν από την αγορά εργασίας κάθε μέρα λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας ή θανάτου από το τρύπημα. Μετά κλαίγονται παντού ότι υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Να σκεφτείτε ότι κανονικά θα έπρεπε να εκτιναχθεί η ανεργία λόγω της βροχής χρεοκοπιών επιχειρήσεων που παρατηρείται στη χώρα. Φανταστείτε τι γίνεται.
Το μυαλό μου είναι θολό. Θολότερο από ποτέ. Ήρθε η ώρα να βγάλω εκείνο το σχολικό τετράδιο που είχα γεμίσει σημειώσεις στο Μαρμαρά το καλοκαίρι. Εκεί είχα γράψει διάφορα γνωρίζοντας πολύ καλά ότι το χειμώνα το μυαλό μου θα γίνει σούπα και θα χάσω τη ρότα.
Κάποιοι φίλοι, είμαι βέβαιος, θα μου προτείνουν με μηνύματα να φύγω από τη δουλειά το συντομότερο δυνατό. Ως προγραμματιστής με μεγάλη τεχνογνωσία δε θα δυσκολευτώ μάλλον να βρω άλλη εργασία. Το πρόβλημα όμως παραμένει. Εκεί δεν θα έχω να κάνω με μεταλλαγμένους τρυπημένους με κεφάλια γεμάτα μικροθρόμβους; Η απάντηση είναι πως πιθανότατα ναι.
Δεν είναι όμως μόνο το τρύπημα. Η Γερμανία οδηγείται με 100 χλμ την ώρα σε τοίχο από ενισχυμένο σκυρόδεμα. Αυτή τη στιγμή τη χώρα την κυβερνούν ουσιαστικά Woke Πράσινοι. Κάτι τελειωμένοι τύποι με μπλε, πράσινα και κόκκινα μαλλιά, οπαδοί της Greta Thunberg. Μιας 20χρονης ψυχοπαθούς που οι γονείς της δεν ήξεραν σε ποιο γιατρό να την πρωτοστείλουν λόγω της σωρείας ψυχικών νοσημάτων. Να θυμίσω στο σημείο αυτό ότι οι Πράσινοι στις εκλογές πήραν (μετά το μαγείρεμα των ποσοστών) 14,8%. Στην πραγματικότητα δεν πήραν ούτε 5%. Εύλογη λοιπόν η απορία γιατί σε μια δημοκρατία κυβερνά το.. 14,8%. Τι γίνεται;
Αυτό φυσικά με βάζει σε σκέψεις. Δεν μετανάστευσα για να ζω σε μια χώρα χωρίς θέρμανση, ρεύμα και ικανοποιητικούς μισθούς. Πόσο μάλλον να εργάζομαι σε ψυχιατρεία. Εδώ οι κοινότητες των Τούρκων της Γερμανίας αρχίζουν και σκέφτονται τι θα κάνουν. Μιλάμε για εκατομμύρια εργαζομένων.
Αυτά Σαββατιάτικο φίλοι μου. Έχω πολλά πρότζεκτ στο δίσκο μου τα οποία θέλω να προχωρήσω. Ταυτόχρονα ασχολούμαι και με την τέχνη της πειθούς και διαπραγμάτευσης. Με την πειθώ δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα. Δεν είμαι όμως καλός στην διαπραγμάτευση πράγμα το οποίο θα βελτιώσω άμεσα. Θέλει λίγο διάβασμα και να δω καμιά κατοστή online σεμινάρια. Όσο έχουμε ρεύμα λέω να ασχοληθώ με αυτά.
Θα ξεκινήσω με το παραπάνω το οποίο θεωρείται η Βίβλος του αθλήματος από τους ειδικούς: «Influence: The Psychology of Persuasion» του Robert B Cialdini PhD. Έχει πουλήσει περισσότερα από 5.000.000 αντίγραφα παγκοσμίως. Θα πρέπει να αρχίσω με αυτό. Σε μια διαπραγμάτευση πρέπει να πείσεις. Για να δούμε πως θα κάνω τα μυαλά τους ταραμά. Ταραμά με θρόμβους. 😂😂😂
Εδώ και δεκαετίες πουλάω το κορμί μου έναντι πινακίου φακής. Υπήρχαν πολλοί λόγοι που συνέβαινε αυτό. Οι περισσότεροι δεν υπάρχουν πια. Οπότε μάλλον μένει η τέχνη της διαπραγμάτευσης.
Περιμένω και ένα μπλακάουτ για να μπορώ να το διαβάσω με την ησυχία μου. Τι να κάνεις χωρίς ιντερνέτς και δουλειά όλη μέρα;
Αυτά τα ολίγα φίλοι μου. Άντε να βγω πάλι από το βούρκο στον οποίο βρέθηκα. Οι εποχές είναι περίεργες για όλους μας φαντάζομαι. Δεν έχουμε όμως παρά μια μόνο επιλογή. Ιδίως αυτοί που είμαστε γονείς. Να ξυπνάμε το πρωί, να κατεβάζουμε ένα κουβά καφέ και να συνεχίζουμε.
Καλό Σάββατο φίλοι μου. Διασκεδάστε όσο μπορείτε.
Εγώ πάω να δω καλού-κακού τι έχουν πετάξει μέσα στον κάδο του Lidl.
